< Waiata 129 >
1 He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;
Cántico gradual. Mucho me han combatido desde mi mocedad, exclame ahora Israel;
2 Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.
mucho me combatieron desde mi mocedad, mas no concluyeron conmigo.
3 I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.
Sobre mis espaldas araron los aradores; abrieron largos surcos;
4 He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.
mas Yahvé, el Justo, ha cortado las coyundas de los impíos.
5 Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.
Retrocedan confundidos cuantos odian a Sión.
6 Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.
Sean como la hierba de los tejados, que se seca antes de crecer.
7 E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.
No llena de ella su mano el segador, ni su regazo el que hace gavillas.
8 E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.
No dicen los transeúntes: “La bendición de Yahvé sea sobre vosotros.” “Os bendecimos en el Nombre de Yahvé.”