Waiata 129

1 He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;

Canticum graduum. [Sæpe expugnaverunt me a juventute mea, dicat nunc Israël;

2 Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.

sæpe expugnaverunt me a juventute mea: etenim non potuerunt mihi.

3 I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.

Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores; prolongaverunt iniquitatem suam.

4 He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.

Dominus justus concidit cervices peccatorum.

5 Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.

Confundantur, et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion.

6 Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.

Fiant sicut fœnum tectorum, quod priusquam evellatur exaruit:

7 E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.

de quo non implevit manum suam qui metit, et sinum suum qui manipulos colligit.

8 E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.

Et non dixerunt qui præteribant: Benedictio Domini super vos. Benediximus vobis in nomine Domini.]