< Waiata 129 >

1 He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;
Ein Stufenlied. / "Oft haben sie mich bedrängt von meiner Jugend an", / So möge Israel sprechen,
2 Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.
"Oft haben sie mich bedrängt von meiner Jugend an, / Doch sie haben mich nicht überwältigt.
3 I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.
Auf meinem Rücken haben Pflüger gepflügt / Und ihre Furchen lang gezogen.
4 He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.
Doch Jahwe, der Gerechte, / Er hat zerhaun der Frevler Strick."
5 Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.
Zuschanden werden und rückwärtsweichen / Sollen alle, die Zion hassen.
6 Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.
Sie sollen dem Gras auf den Dächern gleichen: / Das ist schon dürr, noch ehe man's ausrauft.
7 E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.
Damit füllt der Schnitter nicht seine Hand / Noch seinen Arm der Garbenbinder.
8 E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.
Die vorübergehen sagen auch nicht: / "Jahwes Segen sei über euch!" / Wir aber haben euch in Jahwes Namen gesegnet.

< Waiata 129 >