< Waiata 129 >

1 He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;
(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel
2 Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.
de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
3 I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.
Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
4 He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.
retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
5 Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.
Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
6 Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.
blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,
7 E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.
og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;
8 E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.
Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"

< Waiata 129 >