< Waiata 126 >

1 He waiata; he pikitanga. I ta Ihowa whakahokinga mai i nga pononga o Hiona i rite matou ki te hunga e moehewa ana.
Een lied Hammaaloth. Als de HEERE de gevangenen Sions wederbracht, waren wij gelijk degenen, die dromen.
2 Katahi to matou mangai ka ki i te kata, to matou arero hoki i te waiata: katahi ka korerotia i roto i nga tauiwi, He nui nga mahi a Ihowa ki a ratou.
Toen werd onze mond vervuld met lachen, en onze tong met gejuich; toen zeide men onder de heidenen: De HEERE heeft grote dingen aan dezen gedaan.
3 He mea nunui a Ihowa i mea ai mo tatou, a e koa ana tatou.
De HEERE heeft grote dingen bij ons gedaan; dies zijn wij verblijd.
4 E Ihowa, whakahokia matou i te whakarau: kia pera me nga awa o te tonga.
O HEERE! wend onze gevangenis, gelijk waterstromen in het zuiden.
5 Ko te hunga e rui ana i runga i te roimata, ka kokoti i runga i te hari.
Die met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien.
6 Ahakoa haere tangi atu ia me te kawe i ana purapura hei whakatokanga; tera ia e haere hari mai ano me te mau mai i ana paihere.
Die het zaad draagt, dat men zaaien zal, gaat al gaande en wenende; maar voorzeker zal hij met gejuich wederkomen, dragende zijn schoven.

< Waiata 126 >