Waiata 126

1 He waiata; he pikitanga. I ta Ihowa whakahokinga mai i nga pononga o Hiona i rite matou ki te hunga e moehewa ana.

Een bedevaartslied. Toen Jahweh Sion uit de ballingschap bracht, Was het ons als een droom;

2 Katahi to matou mangai ka ki i te kata, to matou arero hoki i te waiata: katahi ka korerotia i roto i nga tauiwi, He nui nga mahi a Ihowa ki a ratou.

Toen werd onze mond met lachen gevuld, Onze tong met gejubel. Toen zei men onder de volken: "Jahweh heeft hun grote dingen gedaan!"

3 He mea nunui a Ihowa i mea ai mo tatou, a e koa ana tatou.

Ja, grote dingen heeft Jahweh ons gedaan; En daarom zijn wij verheugd!

4 E Ihowa, whakahokia matou i te whakarau: kia pera me nga awa o te tonga.

Ach Jahweh, wend ons lot weer ten beste, Als voor de dorre greppels van Négeb:

5 Ko te hunga e rui ana i runga i te roimata, ka kokoti i runga i te hari.

Die nu zaaien met tranen, Laat ze maaien met jubel!

6 Ahakoa haere tangi atu ia me te kawe i ana purapura hei whakatokanga; tera ia e haere hari mai ano me te mau mai i ana paihere.

Met geween trekt men op, Om het zaad uit te strooien: Maar met gejuich keert men terug, Met schoven beladen!