< Waiata 123 >

1 He waiata; he pikitanga. Ka anga atu oku kanohi ki a koe, e koe e noho mai nei i nga rangi.
Cántico gradual. A TI que habitas en los cielos, alcé mis ojos.
2 Ina, pera tonu nga kanohi o nga pononga e titiro nei ki te ringa o to ratou rangatira, nga kanohi hoki o te kotiro ki te ringa o tona rangatira wahine; me o matou kanohi e titiro nei ki a Ihowa, ki to matou Atua, kia tohu ra ano ia i a matou.
He aquí como los ojos de los siervos [miran] á la mano de sus señores, [y] como los ojos de la sierva á la mano de su señora; así nuestros ojos [miran] á Jehová nuestro Dios, hasta que haya misericordia de nosotros.
3 Tohungia matou, e Ihowa, tohungia matou: kua tino kapi hoki matou i te whakahawea.
Ten misericordia de nosotros, oh Jehová, ten misericordia de nosotros; porque estamos muy hartos de menosprecio.
4 Kapi tonu to matou wairua i te whakahi a te hunga e noho noa ana, i te whakahawea a te hunga whakakake.
Muy harta está nuestra alma del escarnio de los holgados, y del menosprecio de los soberbios.

< Waiata 123 >