Waiata 121

1 He waiata; he pikitanga. Ka anga atu oku kanohi ki nga maunga; no reira nei te awhina moku.

«Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Kɵzlirimni taƣlar tǝrǝpkǝ kɵtürüp ⱪaraymǝn; Mening yardimim ⱪǝyǝrdin kelur?

2 No Ihowa te awhina moku, no te kaihanga o te rangi, o te whenua.

Mening yardimim Pǝrwǝrdigardindur; Asman-zeminni Yaratⱪuqidindur.

3 E kore ia e tuku i tou waewae kia nekehia; e kore tou kaitiaki e moe.

U putungni ⱨeq teyildurmaydu; Seni saⱪliƣuqi ⱨeq mügdimǝydu!

4 Ina, e kore te kaitiaki o Iharaira e parangia, e moe.

Mana, ⱪara, Israilni saⱪliƣuqi ⱨǝm mügdimǝydu, ⱨǝm uhlimaydu!

5 Ko Ihowa tou kaitiaki, ko Ihowa tou whakamarumaru i tou matau.

Pǝrwǝrdigar sening saⱪliƣuqingdur; Pǝrwǝrdigar ong yeningdiki sayiwǝndur.

6 E kore koe e pakia e te ra i te awatea, e te marama ranei i te po.

Ⱪuyax kündüzdǝ, ay keqidǝ sanga zǝrǝr yǝtküzmǝydu;

7 Ma Ihowa koe e tiaki i roto i nga kino katoa; mana e tiaki tou wairua.

Pǝrwǝrdigar barliⱪ yamanliⱪtin seni saⱪlaydu; U jeningni saⱪlaydu;

8 Ma Ihowa e tiaki tou haerenga atu, me tou haerenga mai aianei a ake tonu atu.

Pǝrwǝrdigar qiⱪixingni, kirixingni, Buningdin keyin ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ saⱪlaydu.