Waiata 120

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.