Waiata 120

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.

5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!

6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.

Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.