Waiata 120

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

Izaho niampoheke, le nikanjy Iehovà, vaho tinoi’e.

2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

O ry Iehovà, apitsoho an-tsoñin-dremborake ty fiaiko, boak’ ami’ty lela mamañahy.

3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Inon-ty homeañ’ azo, ino ka ty hanoeñe ama’o ty lela letra’e tia?

4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

ana-pale masiom-panalolahy, naho forohan’ andrabey!

5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Hankàñe amako te mañialo e Mèseke añe, naho ty fimoneñako an-kiboho’ i Kedàre ao!

6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Loho hatr’ela’e ty nitraofam-piaiko ami’ty kivoho’ o malaim-pilongoañeo.

7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.

Toe mpitea filongoan-draho; fa ie ivolañako, aly avao ty onjone’ iereo.