< Waiata 120 >

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.
Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.
2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.
Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.
3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?
Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?
4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.
Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.
5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!
Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!
6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.
Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.
7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.
Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

< Waiata 120 >