Waiata 120

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

«Ωδή των Αναβαθμών.» Εν τη θλίψει μου έκραξα προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου.

2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου από χειλέων ψευδών, από γλώσσης δολίας.

3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Τι θέλει σοι δώσει ή τι θέλει σοι προσθέσει, η δολία γλώσσα;

4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

Τα ηκονημένα βέλη του δυνατού, μετά ανθράκων αρκεύθου.

5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Ουαί εις εμέ, διότι παροικώ εν Μεσέχ, κατοικώ εν ταις σκηναίς του Κηδάρ·

6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Πολύν καιρόν κατώκησεν η ψυχή μου μετά των μισούντων την ειρήνην.

7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.

Εγώ αγαπώ την ειρήνην· αλλ' όταν ομιλώ, αυτοί ετοιμάζονται διά πόλεμον.