Waiata 120

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!