< Waiata 115 >

1 Aua ki a matou, e Ihowa, aua ki a matou, engari me hoatu te kororia ki tou ingoa: whakaaroa tou aroha, tou pono.
(Der Chor der Tempelsänger: ) / Nicht uns, Jahwe, nicht uns, / Nein, deinem Namen schaff Ehre, / Ob deiner Huld, ob deiner Treu!
2 Kia mea koia nga tauiwi: Kei hea ianei to ratou Atua?
Warum sollen die Heiden sagen: / "Wo ist denn nun ihr Gott?"
3 Kei te rangi ia to matou Atua; kua meatia e ia nga mea katoa i pai ai ia.
Und doch: Unser Gott, der im Himmel thront, / Hat stets hinausgeführt, woran er Gefallen fand.
4 He hiriwa a ratou whakapakoko, he koura, he mahi na te ringa tangata.
Aber ihre Götzen sind Silber und Gold, / Das Gebilde von Menschenhand.
5 He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:
Sie haben einen Mund und können nicht reden. / Sie haben Augen und sehen doch nicht.
6 He taringa o ratou, a kahore e rongo: he ihu o ratou, a kahore e hongi:
Ohren haben sie und hören nicht, / Sie haben eine Nase und riechen nicht.
7 He ringa o ratou, a kahore e whawha: he waewae o ratou, a kahore e haere: kahore hoki o ratou korokoro e korero.
Ihre Hände — damit tasten sie nicht, / Ihre Füße — damit gehen sie nicht; / Nicht können sie reden mit ihrer Kehle.
8 Ka rite ki a ratou o ratou kaihanga; ae ra, te hunga katoa ano e whakawhirinaki ana ki a ratou.
Ihnen gleich sind, die sie bilden — / Jeder, der ihnen vertraut.
9 E Iharaira, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
(Erster Priesterchor: ) / Israel, trau auf Jahwe! / (Zweiter Priesterchor: ) / Ihr Helfer und Schild ist er.
10 E te whare o Arona, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
(Erster Priesterchor: ) / Haus Aarons, trau auf Jahwe! / (Zweiter Priesterchor: ) / Ihr Helfer und Schild ist er.
11 E te hunga e wehi ana i a Ihowa, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
(Beide Priesterchöre: ) / Die ihr Jahwe fürchtet, traut auch ihr Jahwe! / (Der Chor der Tempelsänger: ) / Ihr Helfer und Schild ist er.
12 Kua mahara a Ihowa ki a tatou, mana tatou e manaaki: mana e manaaki te whare o Iharaira, mana e manaaki te whare o Arona.
(Der opfernde Priester am Altar: ) / Jahwe hat unser gedacht: er wird auch segnen. / Er wird segnen Israels Haus, / Er wird segnen Aarons Haus.
13 Ka manaakitia e ia te hunga e wehi ana ki a Ihowa, te iti, te rahi.
Er wird segnen, die Jahwe fürchten / Beide: Kleine und Große.
14 Ka tapiritia ano e Ihowa ki a koutou, ki a koutou tahi ko a koutou tamariki.
Jahwe wolle euch mehren, / Euch selbst und eure Kinder!
15 He manaakitanga koutou na Ihowa, na te kaihanga o te rangi, o te whenua.
Gesegnet seid ihr von Jahwe, / Der Himmel und Erde geschaffen!
16 Ko nga rangi, he rangi no Ihowa; ko te whenua ia, he mea homai nana ki nga tama a te tangata.
(Erster Priesterchor: ) / Der Himmel ist Jahwes Himmel, / Die Erde aber hat er den Menschenkindern gegeben.
17 E kore nga tupapaku e whakamoemiti ki a Ihowa: me te hunga katoa ano e heke ana ki te wahangutanga.
(Zweiter Priesterchor: ) / Die Toten, sie werden Jah nicht loben, / Sie alle nicht, die in die Stille hinabgestiegen.
18 Ko matou ia ka whakapai ki a Ihowa aianei a ake ake. Whakamoemititia a Ihowa.
(Alle Chöre zusammen: ) / Wir aber, wir preisen Jah / Von nun an bis in Ewigkeit. / Lobt Jah!

< Waiata 115 >