< Waiata 115 >
1 Aua ki a matou, e Ihowa, aua ki a matou, engari me hoatu te kororia ki tou ingoa: whakaaroa tou aroha, tou pono.
Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw!
2 Kia mea koia nga tauiwi: Kei hea ianei to ratou Atua?
Waarom zouden de heidenen zeggen: "Waar is toch hun God?"
3 Kei te rangi ia to matou Atua; kua meatia e ia nga mea katoa i pai ai ia.
De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil;
4 He hiriwa a ratou whakapakoko, he koura, he mahi na te ringa tangata.
Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt.
5 He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:
Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
6 He taringa o ratou, a kahore e rongo: he ihu o ratou, a kahore e hongi:
Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken.
7 He ringa o ratou, a kahore e whawha: he waewae o ratou, a kahore e haere: kahore hoki o ratou korokoro e korero.
Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond.
8 Ka rite ki a ratou o ratou kaihanga; ae ra, te hunga katoa ano e whakawhirinaki ana ki a ratou.
Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
9 E Iharaira, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
10 E te whare o Arona, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
11 E te hunga e wehi ana i a Ihowa, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild!
12 Kua mahara a Ihowa ki a tatou, mana tatou e manaaki: mana e manaaki te whare o Iharaira, mana e manaaki te whare o Arona.
En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen,
13 Ka manaakitia e ia te hunga e wehi ana ki a Ihowa, te iti, te rahi.
Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten;
14 Ka tapiritia ano e Ihowa ki a koutou, ki a koutou tahi ko a koutou tamariki.
En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen!
15 He manaakitanga koutou na Ihowa, na te kaihanga o te rangi, o te whenua.
Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt:
16 Ko nga rangi, he rangi no Ihowa; ko te whenua ia, he mea homai nana ki nga tama a te tangata.
De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen.
17 E kore nga tupapaku e whakamoemiti ki a Ihowa: me te hunga katoa ano e heke ana ki te wahangutanga.
De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald:
18 Ko matou ia ka whakapai ki a Ihowa aianei a ake ake. Whakamoemititia a Ihowa.
Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!