< Waiata 114 >
1 I te putanga mai o Iharaira i Ihipa, o te whare o Hakopa i te iwi reo ke,
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
2 Ko Hura tona wahi tapu, ko Iharaira tona rangatiratanga.
Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
3 I kite te moana, a whati ana: i whakahokia ki muri a Horano.
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
4 Pekepeke ana nga maunga ano he hipi toa, nga pukepuke ano he reme.
Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
5 I ahatia koe, e te moana, i whati ai koe e Horano, i whakahokia ai koe ki muri?
Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
6 E nga maunga, i pekepeke ai koutou ano he hipi toa; e nga pukepuke, ano he reme?
Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
7 E wiri, e te whenua, i te aroaro o te Ariki; i te aroaro o te Atua o Hakopa;
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
8 I meinga ai te toka hei hopua wai; te kiripaka hei puna wai.
Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.