< Waiata 107 >
1 Whakawhetai ki a Ihowa, he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.
Dad gracias a Yahvé, porque es bueno, porque su bondad es eterna.
2 Kia pena ano te korero a te hunga i hokona e Ihowa, i hokona nei e ia i roto i te ringa o te hoariri;
Que lo digan los redimidos por Yahvé, a quienes ha redimido de la mano del adversario,
3 I kohikohia nei i nga whenua, i te rawhiti, i te uru, i te raki, i te tonga.
y recogido de las tierras, desde el este y desde el oeste, desde el norte y desde el sur.
4 I haereere ratou i te koraha i te wahi mokemoke, te kitea tetahi pa hei nohoanga.
Vagaron por el desierto, por un camino desértico. No encontraron ninguna ciudad en la que vivir.
5 I matekai ratou, i matewai: hemo noa to ratou wairua i roto i a ratou.
Hambre y sed, su alma se desmayó en ellos.
6 Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri: a whakaorangia ana ratou e ia i o ratou mate.
Entonces clamaron a Yahvé en su angustia, y los libró de sus angustias.
7 A arahina ana e ia ra te ara tika; kia haere ai ki te pa hei nohoanga.
También los condujo por un camino recto, para que puedan ir a una ciudad a vivir.
8 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Que alaben a Yahvé por su amorosa bondad, ¡por sus maravillosos hechos a los hijos de los hombres!
9 E whakamakonatia ana hoki e ia te wairua hiahia: ko te wairua hiakai, whakakiia ana e ia ki te pai.
Porque él satisface el alma anhelante. Llena de bien el alma hambrienta.
10 Ko te hunga i noho i te pouri, i te atarangi o te mate: he mea here ki te mamae, ki te rino;
Algunos se sentaron en la oscuridad y en la sombra de la muerte, estando atado en la aflicción y el hierro,
11 Mo ratou i tutu ki nga kupu a te Atua, i whakahawea ki te whakaaro o te Runga Rawa;
porque se rebelaron contra las palabras de Dios, y condenó el consejo del Altísimo.
12 Koia i pehia iho ai e ia o ratou ngakau ki te mahi: hinga iho ratou, kahore hoki he kaiawhina.
Por lo tanto, hizo caer su corazón con el trabajo. Se cayeron, y no había nadie para ayudar.
13 Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri; a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.
Entonces clamaron a Yahvé en su angustia, y los salvó de sus angustias.
14 Whakaputaina mai ana ratou e ia i te pouri, i te atarangi o te mate; motumotuhia ana o ratou here.
Los sacó de las tinieblas y de la sombra de la muerte, y rompió sus cadenas.
15 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Que alaben a Yahvé por su amorosa bondad, ¡por sus maravillosos hechos a los hijos de los hombres!
16 Kua tukitukia hoki e ia nga tatau parahi: kua tapahia e ia nga tutaki rino, motu rawa.
Porque ha roto las puertas de bronce, y cortar a través de barras de hierro.
17 Ko nga kuware, na a ratou mahi tutu, na o ratou kino, i pakia ai ratou.
Los tontos son afligidos a causa de su desobediencia, y por sus iniquidades.
18 Ka wetiweti to ratou wairua ki nga kai katoa; a ka whakatata ratou ki nga kuwaha o te mate.
Su alma aborrece toda clase de alimentos. Se acercan a las puertas de la muerte.
19 Na ka tangi ki a Ihowa i to ratou pouri, a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.
Entonces claman a Yahvé en su angustia, y los salva de sus angustias.
20 Tukua mai ana e ia tana kupu, a rongoatia ana ratou: a whakaputaina ana ratou i o ratou ngaromanga.
Envía su palabra y los cura, y los libera de sus tumbas.
21 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Que alaben a Yahvé por su amorosa bondad, ¡por sus maravillosos hechos a los hijos de los hombres!
22 Kia tukua ano e ratou te whakahere, ara te whakamoemiti; kia whakapuaki i ana mahi i runga i te hari.
Que ofrezcan los sacrificios de acción de gracias, y declaren sus hazañas con cantos.
23 Ko te hunga e haere ana ki raro, ki te moana, i runga kaipuke, a e whai mahi ana i nga wai nunui,
Los que bajan al mar en barcos, que hacen negocios en aguas grandes,
24 Ko ratou e kite i nga mahi a Ihowa, i ana mahi whakamiharo i te rire.
estos ven las obras de Yahvé, y sus maravillas en las profundidades.
25 Puta kau tana kupu, kua maranga te tupuhi, mana e whakatutu ona ngaru.
Porque él manda y levanta el viento tempestuoso, que levanta sus olas.
26 Ka kake ratou ki runga ki te rangi, ka heke ano ki raro ki te rire: ngohe noa o ratou wairua i te pawera.
Suben al cielo; bajan de nuevo a las profundidades. Su alma se derrite por los problemas.
27 Ka tiu ratou, ka hurorirori ano he tangata e haurangi ana; a kahore he mahara i toe.
Se tambalean de un lado a otro y se tambalean como un borracho, y no saben qué hacer.
28 Heoi ka tangi ki a Ihowa i to ratou hemanawa: a whakaorangia ana ratou i o ratou mate.
Entonces claman a Yahvé en su aflicción, y los saca de su angustia.
29 Meinga ana e ia te tupuhi kia marino, ona ngaru kia mariri.
Él hace de la tormenta una calma, para que sus ondas estén quietas.
30 Na ka koa ratou, no te mea ka marie: a ka kawea ratou e ia ki te tauranga i hiahia ai ratou.
Entonces se alegran porque hay calma, por lo que los lleva a su refugio deseado.
31 Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Que alaben a Yahvé por su amorosa bondad, ¡por sus maravillosas obras para los hijos de los hombres!
32 Kia whakanui hoki ratou i a ia i roto i te whakaminenga o te iwi; kia whakamoemiti ki a ia i roto i te nohoanga kaumatua.
Que lo exalten también en la asamblea del pueblo, y alabarlo en la sede de los ancianos.
33 Ko ia hei mea i nga awa hei koraha, i nga puputanga wai hei oneone maroke;
Convierte los ríos en un desierto, el agua brota en una tierra sedienta,
34 I te whenua whai hua, kia titohea, mo te hara o te hunga e noho ana i reira.
y una tierra fructífera en un despojo de sal, por la maldad de los que la habitan.
35 Ko ia hei mea i te koraha hei harotoroto wai, i te whenua maroke hei puputanga wai.
Convierte un desierto en un estanque de agua, y una tierra seca en manantiales de agua.
36 A whakanohoia iho e ia te hunga matekai ki reira, hanga ai i tetahi pa hei nohoanga;
Allí hace vivir a los hambrientos, para que preparen una ciudad en la que vivir,
37 Hei rui mara, hei whakato mara waina, e tupu ai, e maha ai nga hua.
sembrar campos, plantar viñedos, y cosechar los frutos del aumento.
38 Ko ia ano hei manaaki i a ratou, no ka nui rawa; kahore hoki e tukua kia torutoru haere a ratou kararehe.
También los bendice, para que se multipliquen en gran medida. No permite que su ganado disminuya.
39 Na kua iti haere ano ratou, kua piko i te tukino, i te he, i te pouri.
Nuevamente, se ven disminuidos e inclinados a través de la opresión, los problemas y el dolor.
40 E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira: e meinga ana kia hehe i te ururua, i te wahi kahore nei he ara;
Derrama desprecio sobre los príncipes, y les hace vagar por un desierto sin huellas.
41 Otira kei te whakateitei ia i te rawakore ki runga i te mamae, kei te mea i ona hapu kia rite ki te kahui hipi.
Sin embargo, levanta a los necesitados de su aflicción, y aumenta sus familias como un rebaño.
42 Ka kite nga tangata tika, a ka hari; ko nga he katoa hoki, kipia ake te mangai.
Los rectos lo verán y se alegrarán. Todos los malvados cerrarán la boca.
43 Ko te tangata whakaaro nui ka mahara ki enei mea, a ka mohio ratou ki te aroha o Ihowa.
El que sea sabio prestará atención a estas cosas. Considerarán las bondades amorosas de Yahvé.