Waiata 106

1 Whakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

Halleluja. Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet.

2 Me wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?

Ho kan uttala Herrans dråpeliga gerningar? och prisa all hans lofliga verk?

3 Ka hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.

Salige äro de som budet hålla, och göra alltid rätt.

4 Maharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.

Herre, tänk på mig efter den nåd, som du dino folke lofvat hafver; bevisa oss dina hjelp;

5 Kia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.

Att vi måge se dina utkorades välfärd, och glädja oss att dino folke väl går, och berömma oss med dinom arfvedel.

6 Kua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.

Vi hafve syndat med våra fäder; vi hafve misshandlat, och hafve ogudaktige varit.

7 Kihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.

Våre fäder uti Egypten ville icke förstå din under; de tänkte icke på dina stora godhet, och voro ohörige vid hafvet, nämliga röda hafvet.

8 Otira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.

Men han halp dem för sitt Namns skull, så att han sina magt beviste.

9 I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.

Och han näpste röda hafvet, och det vardt torrt; och förde dem genom djupen, såsom genom ena öken;

10 Na whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.

Och halp dem ifrå deras hand, som dem hatade, och förlossade dem ifrå fiendans hand.

11 A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.

Och vattnet fördränkte deras fiendar, så att icke en qvar blef.

12 Na whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.

Då trodde de uppå hans ord, och söngo hans lof.

13 Hohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:

Men de förgåto snarliga hans gerningar, och bidde intet efter hans råd.

14 Engari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.

Och de fingo lusta i öknene, och försökte Gud uti ödemarkene.

15 Na ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.

Men han gaf dem deras bön, och sände dem nog, tilldess dem vämjade dervid.

16 I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.

Och de satte sig upp emot Mose i lägrena; emot Aaron, Herrans heliga.

17 Ko te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.

Jorden öppnade sig, och uppsvalg Dathan, och öfvertäckte Abirams rota.

18 A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.

Och eld vardt ibland deras rota upptänd; lågen uppbrände de ogudaktiga.

19 I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.

De gjorde en kalf i Horeb, och tillbådo det gjutna belätet;

20 Koia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.

Och förvandlade sina äro uti ens oxas liknelse, den gräs äter.

21 Wareware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.

De förgåto Gud sin Frälsare, som så stor ting uti Egypten gjort hade;

22 I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.

Vidunder i Hams land, och förskräckeliga gerningar i röda hafvet.

23 Na ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.

Och han sade, att han ville förgöra dem, om Mose hans utkorade den plågan icke förtagit hade, och afvändt hans grymhet, att han icke platt skulle förderfva dem.

24 Ae ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;

Och de föraktade det lustiga landet; de trodde icke hans ordom;

25 Heoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.

Och knorrade i deras hyddom; de lydde intet Herrans röst.

26 Na reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;

Och han hof upp sina hand emot dem, att han skulle nederslå dem i öknene;

27 Ki te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.

Och kasta deras säd ibland Hedningarna, och förströ dem i landen.

28 I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.

Och de gåfvo sig till BaalPeor, och åto af de döda afgudars offer;

29 Koia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.

Och förtörnade honom med sin verk; då kom ock en plåga ibland dem.

30 Na ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.

Då trädde Pinehas fram, och förlikte sakena, och plågan vände åter.

31 I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.

Och det vardt honom räknadt till rättfärdighet, ifrå slägte till slägte, i evig tid.

32 I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:

Och de förtörnade honom vid trätovattnet; och de plågade Mose illa.

33 Na ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.

Ty de bedröfvade honom hans hjerta, så att någor ord undföllo honom.

34 Kihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;

De förgjorde ock icke de folk, som dock Herren dem budit hade;

35 Heoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.

Utan de blandade sig ibland Hedningarna, och lärde deras verk;

36 I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.

Och tjente deras afgudom; de kommo dem på förargelse.

37 Ae, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;

Och de offrade sina söner, och sina döttrar djeflom;

38 I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.

Och utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod, som de offrade Canaans afgudom; så att landet med blodskulder besmittadt vardt;

39 Na poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.

Och orenade sig med sinom gerningom, och hor bedrefvo med sin verk.

40 Koia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.

Då förgrymmade sig Herrans vrede öfver sitt folk, och han fick en styggelse till sitt arf;

41 A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.

Och gaf dem uti Hedningars händer; så att öfver dem rådde de som dem hätske voro.

42 Na ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.

Och deras fiender plågade dem, och de vordo kufvade under deras händer.

43 He maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.

Han förlossade dem ofta; men de förtörnade honom med sin verk, och vordo få för deras missgerningars skull.

44 Ahakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:

Och han såg till deras nöd, då han deras klagan hörde;

45 I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:

Och tänkte på sitt förbund, som han med dem gjort hade; och det ångrade honom efter hans stora godhet;

46 I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.

Och lät dem komma till barmhertighet, för allom dem som dem fångat hade.

47 Whakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.

Hjelp oss, Herre vår Gud, och för oss tillhopa ut ifrå Hedningarna; att vi måge tacka ditt helga Namn, och begå ditt lof.

48 Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.

Lofvad vare Herren, Israels Gud, ifrån evighet i evighet; och allt folk säga: Amen. Halleluja.