< Waiata 105 >

1 Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
¡Alabado sea el Señor! den honor a su nombre, hablando de sus obras entre los pueblos.
2 Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
Deje que su voz suene en canciones y melodía; deja que todos tus pensamientos sean de la maravilla de sus obras.
3 Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
Ten la gloria en su santo nombre; que los corazones de aquellos que están buscando al Señor estén contentos.
4 Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
Que tu búsqueda sea para el Señor y para su fortaleza; deja que tus corazones vuelvan a él.
5 Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
Recuerden las grandes obras que ha hecho; sus maravillas y las decisiones de su boca;
6 E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
Oh descendencia de Abraham, su siervo, hijos de Jacob, sus amados.
7 Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
Él es el Señor nuestro Dios; él es el juez de toda la tierra.
8 Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
Ha guardado para siempre su pacto, la palabra que dio por mil generaciones;
9 Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
El acuerdo que hizo con Abraham, y su juramento a Isaac;
10 A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
Y la dio a Jacob por ley, y a Israel por eterno acuerdo;
11 I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
Diciendo: A ti daré la tierra de Canaán, como herencia que te toca.
12 I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
Cuando todavía eran pequeños en número, y extraños en la tierra;
13 I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
Cuando anduvieron de una nación a otra, y de un reino a otro pueblo.
14 Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
Él no dejaría que nadie los hiciera mal; incluso advirtió a reyes,
15 I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
Diciendo: No pongas tu mano sobre los que han sido marcados con mi aceite santo, y no hagan mal a mis profetas.
16 I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
Y quitó toda la comida de la tierra, y la gente quedó sin pan.
17 I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
Envió un hombre delante de ellos, a José, que fue dado como siervo por un precio:
18 I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
Sus pies estaban fijos en cadenas; su cuello fue puesto en la cárcel;
19 A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
Hasta el momento en que su palabra se hizo realidad; fue probado por la palabra del Señor.
20 I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
El rey envió hombres a quitar sus cadenas; el gobernante de la gente, que lo dejó en libertad.
21 A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
Lo hizo señor de su casa y gobernador de todo lo que tenía;
22 Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
Para dar a sus jefes que enseñanza a su placer, y para que sus legisladores puedan obtener la sabiduría de él.
23 I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
Entonces Israel vino a Egipto, y Jacob estaba viviendo en la tierra de Cam.
24 Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
Y su pueblo se engrandeció grandemente, y se hizo más fuerte que los que estaban contra ellos.
25 I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
Sus corazones se volvieron para odiar a su pueblo, por lo que hicieron designios secretos contra ellos.
26 I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
Envió a Moisés, su siervo, y Aarón, el hombre de su elección.
27 Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
Hizo ver sus señales entre el pueblo y sus maravillas en la tierra de Cam.
28 I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
Envió noche negra y oscureció; y ellos no fueron en contra de su palabra.
29 I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
Según su palabra, sus aguas se convirtieron en sangre, y él envió la muerte sobre todos sus peces.
30 I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
Su tierra estaba llena de ranas, incluso en las habitaciones del rey.
31 I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
El dio la palabra, y vino la mosca del perro, y los insectos sobre toda la tierra.
32 I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
Les dio hielo para la lluvia y fuego ardiente en su tierra.
33 I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
Y destruyó sus viñas y sus higueras, y destruyeron los árboles de su tierra.
34 I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
Por su palabra vinieron langostas, y langostas jóvenes más de las que pueden ser contadas,
35 A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
Y pusieron fin a todas las plantas de su tierra, y se comieron todos los frutos de la tierra.
36 I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
Él mató al primer hijo de cada familia en la tierra, los primeros frutos de su fuerza.
37 A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
Sacó a su pueblo con plata y oro; no había entre ellos persona débil.
38 Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
Egipto se alegró cuando se fueron; porque el temor de ellos había caído sobre ellos.
39 I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
Una nube se extendía sobre ellos para cubrirse; y él envió fuego para dar luz en la noche.
40 I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
A petición del pueblo, envió pájaros y les dio el pan del cielo como alimento.
41 I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
Su mano hizo abrir la roca, y las aguas brotaron; descendieron por los lugares secos como un río.
42 I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
Porque él tuvo presente su santa palabra, y Abraham, su siervo.
43 A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
Y se llevó a su pueblo con alegría, los hombres de su selección con alegres gritos:
44 A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
Y les dio las tierras de las naciones; y tomaron el trabajo de los pueblos por herencia;
45 Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.
Para que guarden sus órdenes, y sean fieles a sus leyes. Alaba al Señor.

< Waiata 105 >