< Waiata 105 >
1 Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
Alabád a Jehová, invocád su nombre: hacéd notorias sus obras en los pueblos.
2 Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
Cantád a él, decíd salmos a él: hablád de todas sus maravillas.
3 Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
Gloriáos en su nombre santo: alégrese el corazón de los que buscan a Jehová.
4 Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
Buscád a Jehová, y a su fortaleza: buscád su rostro siempre.
5 Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
Acordáos de sus maravillas, que hizo: de sus prodigios, y de los juicios de su boca,
6 E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
Simiente de Abraham su siervo: hijos de Jacob sus escogidos.
7 Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
El es Jehová nuestro Dios: en toda la tierra están sus juicios.
8 Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
Acordóse para siempre de su alianza: de la palabra que mandó para mil generaciones:
9 Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
La cual concertó con Abraham, y de su juramento a Isaac.
10 A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
Y establecióla a Jacob por decreto, a Israel por concierto eterno,
11 I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
Diciendo: A ti daré la tierra de Canaán, por cordel de vuestra heredad.
12 I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
Siendo ellos pocos hombres en número, y extranjeros en ella.
13 I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
Y anduvieron de gente en gente: de un reino a otro pueblo.
14 Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
No consintió que hombre los agraviase: y por causa de ellos castigó a los reyes.
15 I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
No toquéis en mis ungidos: ni hagáis mal a mis profetas.
16 I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
Y llamó a la hambre sobre la tierra: y toda fuerza de pan quebrantó.
17 I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
Envió un varón delante de ellos: por siervo fue vendido José.
18 I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
Afligieron sus pies con grillos: en hierro entró su persona,
19 A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
Hasta la hora que llegó su palabra: el dicho de Jehová le purificó.
20 I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
Envió el rey, y soltóle: el señor de los pueblos, y le desató.
21 A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
Púsole por señor de su casa: y por enseñoreador en toda su posesión.
22 Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
Para echar presos sus príncipes, como él quisiese; y enseñó sabiduría a sus viejos.
23 I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
Y entró Israel en Egipto: y Jacob fue extranjero en la tierra de Cam.
24 Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
E hizo crecer su pueblo en gran manera: e hízole fuerte más que sus enemigos.
25 I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
Volvió el corazón de ellos, para que aborreciesen a su pueblo: para que pensasen mal contra sus siervos.
26 I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
Envió a su siervo Moisés: a Aarón, al cual escogió.
27 Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
Pusieron en ellos las palabras de sus señales, y sus prodigios en la tierra de Cam.
28 I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
Echó tinieblas, e hizo oscuridad, y no fueron rebeldes a su palabra.
29 I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
Volvió sus aguas en sangre, y mató sus pescados.
30 I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
Engendró ranas su tierra en las camas de sus reyes.
31 I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
Dijo, y vino una mezcla de diversas moscas, piojos en todo su término.
32 I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
Volvió sus lluvias en granizo: en fuego de llamas en su tierra.
33 I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
E hirió sus viñas, y sus higueras; y quebró los árboles de su término.
34 I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
Dijo, y vino langosta, y pulgón sin número;
35 A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
Y comió toda la yerba de su tierra, y comió el fruto de su tierra.
36 I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
E hirió a todos los primogénitos en su tierra, el principio de toda su fuerza.
37 A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
Y sacólos con plata y oro; y no hubo en sus tribus enfermo.
38 Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
Egipto se alegró en su salida; porque había caído sobre ellos el terror de ellos.
39 I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
Extendió una nube por cubierta, y fuego para alumbrar la noche.
40 I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
Pidieron, e hizo venir codornices; y de pan del cielo les hartó.
41 I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
Abrió la peña, y corrieron aguas; fueron por las securas como un río.
42 I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
Porque se acordó de su santa palabra con Abraham su siervo.
43 A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
Y sacó a su pueblo con gozo; con júbilo a sus escogidos.
44 A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
Y dióles las tierras de los Gentiles: y los trabajos de las naciones heredaron:
45 Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.
Para que guardasen sus estatutos; y conservasen sus leyes. Alelu- Jah.