< Waiata 105 >
1 Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
2 Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
3 Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
4 Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
5 Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
6 E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
7 Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
8 Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
9 Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
10 A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
11 I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
12 I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
13 I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
14 Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
15 I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
«Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
16 I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
17 I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
18 I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
19 A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
20 I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
21 A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
22 Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
23 I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
24 Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
25 I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
26 I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
27 Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
28 I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
29 I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
30 I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
31 I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
32 I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
33 I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
34 I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
35 A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
36 I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
37 A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
38 Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
39 I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
40 I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
41 I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
42 I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
43 A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
44 A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
45 Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.
at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!