Waiata 105

1 Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.

Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.

Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.

Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.

Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,

Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.

Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.

Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.

Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;

Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.

Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.

Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.

Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;

Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.

Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.

Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.

Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:

Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;

Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.

Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.

Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;

Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.

Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.

Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.

Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.

Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.

Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.

Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.

Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.

Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.

Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.

Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.

Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.

Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.

Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.

Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.

Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.

Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.

Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.

Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.

Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.

Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.

Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.

Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;

Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.

Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!