< Whakatauki 8 >

1 He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?
Ruft nicht die Weisheit, und die Klugheit läßt sich hören?
2 I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;
Öffentlich am Wege und an der Straße steht sie.
3 Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:
An den Toren bei der Stadt, da man zur Tür eingeht, schreit sie:
4 Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.
O ihr Männer, ich schreie zu euch und rufe den Leuten.
5 E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.
Merkt, ihr Unverständigen, auf Klugheit und, ihr Toren, nehmt es zu Herzen!
6 Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.
Höret, denn ich will reden, was fürstlich ist, und lehren, was recht ist.
7 He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.
Denn mein Mund soll die Wahrheit reden, und meine Lippen sollen hassen, was gottlos ist.
8 Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.
Alle Reden meines Mundes sind gerecht; es ist nichts Verkehrtes noch falsches darin.
9 Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.
Sie sind alle gerade denen, die sie verstehen, und richtig denen, die es annehmen wollen.
10 Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.
Nehmet an meine Zucht lieber denn Silber, und die Lehre achtet höher denn köstliches Gold.
11 Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.
Denn Weisheit ist besser als Perlen; und alles, was man wünschen mag, kann ihr nicht gleichen.
12 Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.
Ich, Weisheit, wohne bei der Klugheit und weiß guten Rat zu geben.
13 Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.
Die Furcht des HERRN haßt das Arge, die Hoffart, den Hochmut und bösen Weg; und ich bin feind dem verkehrten Mund.
14 Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.
Mein ist beides, Rat und Tat; ich habe Verstand und Macht.
15 Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.
Durch mich regieren die Könige und setzen die Ratsherren das Recht.
16 Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.
Durch mich herrschen die Fürsten und alle Regenten auf Erden.
17 E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.
Ich liebe, die mich lieben; und die mich frühe suchen, finden mich.
18 He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.
Reichtum und Ehre ist bei mir, währendes Gut und Gerechtigkeit.
19 Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.
Meine Frucht ist besser denn Gold und feines Gold und mein Ertrag besser denn auserlesenes Silber.
20 Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:
Ich wandle auf dem rechten Wege, auf der Straße des Rechts,
21 Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.
daß ich wohl versorge, die mich lieben, und ihre Schätze vollmache.
22 I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.
Der HERR hat mich gehabt im Anfang seiner Wege; ehe er etwas schuf, war ich da.
23 Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.
Ich bin eingesetzt von Ewigkeit, von Anfang, vor der Erde.
24 I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.
Da die Tiefen noch nicht waren, da war ich schon geboren, da die Brunnen noch nicht mit Wasser quollen.
25 No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:
Ehe denn die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln war ich geboren,
26 I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.
da er die Erde noch nicht gemacht hatte und was darauf ist, noch die Berge des Erdbodens.
27 I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;
Da er die Himmel bereitete, war ich daselbst, da er die Tiefe mit seinem Ziel faßte.
28 I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;
Da er die Wolken droben festete, da er festigte die Brunnen der Tiefe,
29 I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;
da er dem Meer das Ziel setzte und den Wassern, daß sie nicht überschreiten seinen Befehl, da er den Grund der Erde legte:
30 I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;
da war ich der Werkmeister bei ihm und hatte meine Lust täglich und spielte vor ihm allezeit
31 E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.
und spielte auf seinem Erdboden, und meine Lust ist bei den Menschenkindern.
32 No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.
So gehorchet mir nun, meine Kinder. Wohl denen, die meine Wege halten!
33 Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.
Höret die Zucht und werdet weise und lasset sie nicht fahren.
34 Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.
Wohl dem Menschen, der mir gehorcht, daß er wache an meiner Tür täglich, daß er warte an den Pfosten meiner Tür.
35 Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.
Wer mich findet, der findet das Leben und wird Wohlgefallen vom HERRN erlangen.
36 Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.
Wer aber an mir sündigt, der verletzt seine Seele. Alle, die mich hassen, lieben den Tod.

< Whakatauki 8 >