Whakatauki 3
1 E taku tama, kei wareware ki taku ture; kia puritia hoki aku whakahau e tou ngakau:
Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
2 Katahi ka nui ake nga ra roa mou, nga tau e ora ai, me te ata noho.
For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
3 Kei whakarerea koe e te atawhai, e te pono; heia ki tou kaki; tuhituhia iho, ko tou ngakau ano hei papa.
Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
4 Penei ka whiwhi koe ki te atawhai, ki te matauranga pai i te aroaro o te Atua, o te tangata.
Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
5 Whakapaua tou ngakau ki te whakawhirinaki ki a Ihowa, kaua hoki e okioki ki tou matauranga ake.
Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
6 I ou ara katoa whakaaro ki a ia, a mana e whakatika ou huarahi.
Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
7 Kei whakaaro ki a koe he mohio koe; e wehi ki a Ihowa, kia mawehe i te kino.
Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
8 Hei ora tena ki tou pito, hei makuku ki ou wheua.
Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
9 Kia whai kororia a Ihowa i ou rawa, i nga matamua ano hoki o au hua katoa.
Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
10 A ka ki au toa i nga mea maha, ka pakaru ano hoki au rua waina i te waina.
Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
11 E taku tama, kaua e whakahawea ki ta Ihowa papaki; kei ngakaukore ano koe ina akona e ia:
Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
12 Ka akona hoki e Ihowa tana e aroha ai, ka pera tana me ta te matua ki te tamaiti e matenuitia ana e ia.
For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
13 Ka hari te tangata kua kitea nei e ia te whakaaro nui, me te tangata ano kua whiwhi ki te matauranga.
Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
14 Pai atu hoki te hokohoko o tera i to te hiriwa e hokohokona nei, ona hua i te koura parakore.
For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
15 Nui atu ona utu i o nga rupi; e kore ano hoki nga mea katoa e minaminatia e koe e rite ki a ia.
Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
16 Kei tona ringa matau nga ra roa; kei tona maui nga taonga me te kororia.
Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
17 Ko ona ara he ara ahuareka, ko ona ara katoa he rangimarie.
Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
18 He rakau ia no te ora ki te hunga e u ana ki a ia; ka hari te tangata e pupuri ana i a ia.
Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
19 Na te whakaaro nui o Ihowa i whakaturia ai e ia te whenua; na tona mohio tana whakapumautanga i nga rangi.
Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
20 He mohio nona i pakaru ai nga rire, i maturuturu ai te tomairangi o nga kapua.
Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
21 E taku tama, kei kotiti ke ena i ou kanohi: puritia te whakaaro nui me te ngarahu pai.
Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
22 Kei ena he oranga mo tou wairua, he whakapaipai mo tou kaki.
So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
23 Penei ka haere koe i tou ara, te ai he wehi, e kore ano tou waewae e tutuki.
Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
24 Ka takoto koe, e kore e wehi, ina, ka takoto koe, ka reka ano tau moe.
Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
25 Kaua e wehi i te mataku huaki tata, i te whakangaromanga ranei o te hunga kino ina pa mai.
Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
26 Ko Ihowa hoki hei okiokinga mou, a mana e tiaki tou waewae kei mau.
For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
27 Kaua e kaiponuhia te pai ki te hunga i tika nei ma ratou, i nga wa e taea ai e tou ringa.
Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
28 Kaua e mea ki tou hoa, Haere, ka hoki mai ai, a apopo ka hoatu e ahau; i te mea kei a koe ano te mea e takoto ana.
Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
29 Kei whakatakoto i te kino mo tou hoa, kei te noho hu noa na hoki ia i tou taha.
Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
30 Kei ngangau pokanoa ki te tangata, ki te mea kahore ana mahi kino ki a koe.
Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
31 Kei hae ki te tangata nanakia, kaua hoki e whiriwhiria tetahi o ona ara.
Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
32 He mea whakarihariha hoki te whanoke ki a Ihowa; kei te hunga tika ia tona whakaaro ngaro.
For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
33 He kanga na Ihowa kei roto i te whare o te tangata kino, he mea manaaki ia nana te nohoanga o te hunga tika.
Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
34 He pono ka whakahi ia ki te hunga whakahi, ka puta ia tona atawhai ki te hunga whakaiti.
Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
35 Ka whiwhi te hunga whakaaro nui ki te kororia; he whakama ia te whakanui o nga wairangi.
Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.
