Whakatauki 29
1 Ko te tangata he maha nei nga riringa i tona he, a ka whakapakeke i tona kaki, ka whatiia ohoreretia ia; te taea te rongoa.
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
2 Ka whakanuia te hunga tika, ka koa te iwi; ka kingi te tangata kino, ka aue te iwi.
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
3 Ko te tangata e matenui ana ki te whakaaro nui e whakahari ana i tona papa; ko te tangata ia e piri ana ki nga wahine kairau, he maumau taonga tana.
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
4 Ma te whakawa a te kingi e mau ai te whenua; ka whakataka ia e te tangata e tango ana i nga mea homai noa.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
5 Ko te tangata e whakapati ana ki tona hoa, e whakatakoto kupenga ana mo ona waewae.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
6 He rore kei roto i te he o te tangata kino; ko te tangata tika ia he waiata tana, he koa.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
7 E mahara ana te tangata tika ki te take a te rawakore: kahore o te tangata kino whakaaro kia mohiotia e ia.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
8 Ma nga tangata whakahi e tahu te pa kia mura: ko ta te hunga whakaaro nui ia he whakatahuri atu i te riri.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 Ki te totohe te tangata whakaaro nui ki te tangata wairangi, ahakoa riri ia, kata ranei, kahore he tanga.
Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
10 E mauahara ana te tangata whakaheke toto ki te tangata i te ngakau tapatahi: tena ko te hunga tika, ka whai ratou kia whakaorangia ia.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
11 E tuakina ana e te wairangi tona riri katoa ki waho: e puritia mai ana ia e te tangata whakaaro nui, e pehia ana.
En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
12 Ki te whakarongo te rangatira ki te teka, he kino katoa ana tangata.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
13 E tutaki ana te rawakore raua ko te kaitukino ki a raua; ko Ihowa te kaiwhakamarama o nga kanohi o raua tokorua.
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
14 Ko te kingi e pono ana tana whakawa mo nga rawakore, ka whakapumautia tona torona ake ake.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
15 Ko te whiu, ko te riri i te he, he mea homai era i te whakaaro nui: tena ko te tamaiti mahue noa, ka whakama i a ia tona whaea.
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
16 Ka tokomaha te hunga kino, ka nui te he: ka kite ia te hunga tika i to ratou hinganga.
Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
17 Pakia tau tama, a ka whai okiokinga koe i a ia; ae ra, he ahuareka tana e homai ai ki tou wairua.
Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 Ki te kahore he whakakitenga, ka kore te iwi e tupato: ko te kaipupuri ia i te ture, ka hari ia.
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
19 Ehara te kupu i te papaki mo te pononga: ahakoa hoki ia matau, e kore ia e rongo.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
20 Ka kite ranei koe i te tangata kaika ki te korero? engari te wairangi ka totika ake i a ia.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
21 Ko te tangata e penapena ana i tana pononga mai o te tamarikitanga, ka waiho ia e ia i te mutunga hei tama tupu.
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
22 He whakaoho whawhai ta te tangata pukuriri: he nui rawa hoki te he o te tangata aritarite.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
23 Ka whakaititia iho te tangata e tona whakapehapeha: ka whai honore ia te tangata ngakau papaku.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
24 Ko te tangata e whakauru ana ki ta te tahae, e kino ana ki tona ake wairua: e rongo ana ia i te kanga, kahore e kiki.
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
25 He rore e homai ana e te wehi ki te tangata: ko te tangata ia e whakawhirinaki ana ki a Ihowa ka mawhiti.
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
26 He tokomaha e whai ana kia paingia e te rangatira: otiia i ahu mai i a Ihowa te whakawa mo te tangata.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
27 He mea whakarihariha ki te hunga tika te tangata whakahaere he; a he mea whakarihariha hoki ki te tangata kino te tangata he tika tona ara.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
