Whakatauki 22

1 Engari te ingoa pai e whiriwhiria rawatia i nga taonga nui, me te manakohanga aroha i te hiriwa, i te koura.

Rykte är kosteligare än stor rikedom; och ynnest bättre än silfver och guld.

2 Ka tutataki te tangata taonga raua ko te rawakore; ko Ihowa te kaihanga o ratou katoa.

Rike och fattige måste vara ibland hvarannan; Herren hafver gjort dem alla.

3 Ko te tangata tupato, ka kitea atu e ia te he, ka huna i a ia; ko nga kuware, haere tonu atu, mamae tonu atu.

Den kloke ser det onda, och tager sig vara; de oförnuftige löpa igenom, och få skada.

4 Ko te hua o te mahaki, a ko te wehi ki a Ihowa, he taonga, he honore, he ora.

Der man lider i Herrans fruktan, der är rikedom, ära och lif.

5 He tataramoa, he mahanga kei te ara o te whanoke; ko te tangata ia e tiaki ana i tona wairua, ka matara atu i ena.

Spjut och snaror äro på dens vrångas väg; men den som drager sig der långt ifrå, han bevarar sitt lif.

6 Whakatupuria ake te tamaiti i te ara e haere ai ia, a, ka kaumatua, e kore e mahue i a ia.

Såsom man vän ett barn, så låter det icke af, då det gammalt varder.

7 E whakatakoto tikanga ana te tangata taonga mo nga rawakore; a, ko te tangata i te nama, hei pononga ia ma te tangata nana i whakatarewa mai.

Den rike råder öfver de fattiga, och den som borgar, han är hans träl som lånar.

8 Ko te kairui o te kino, ka kokoti i te he: a ka kahore noa iho te patu o tona riri.

Den som orätt sår, han skall uppskära vedermödo, och skall igenom sins ondskos ris förgås.

9 Ko te kanohi ohaoha, ka manaakitia tera; e hoatu ana hoki e ia tetahi wahi o tana taro ma te rawakore.

Ett mildt öga varder välsignadt; ty han gifver af sitt bröd dem fattiga.

10 Peia atu te tangata whakahi, a ka riro te ngangare; ka mutu ano hoki te totohe me te whakahawea.

Drif ut bespottaren, så kommer kifvet bort; så vänder igen träta och smälek.

11 Ko te tangata e matenui ana ki te ngakau ma, ko te kingi he hoa mona, mo te ahuareka o ona ngutu.

Den som ett trofast hjerta hafver, och täckeliga talar, hans vän är Konungen.

12 Ma nga kanohi o Ihowa e tiaki te tangata whai matauranga, e whakataka ana hoki e ia nga kupu a te tangata kopeka.

Herrans ögon bevara godt råd; men föraktarens ord omstörter han.

13 E mea ana te mangere, He raiona kei waho: ka whakamatea ahau ki nga huarahi.

Den late säger: Ett lejon är ute; jag måtte varda dräpen på gatone.

14 He poka hohonu te mangai o nga wahine ke: ka taka ki roto ta Ihowa tangata e whakarihariha ai.

Ens skökos mun är en djup grop; dem Herren ogunstig är, han faller deruti.

15 Paihere rawa te wairangi ki roto ki te ngakau o te tamaiti; otiia ma te rakau o te whiu e pei kia matara atu i a ia.

Galenskap är i piltens hjerta; men tuktans ris drifver den långt ifrå honom.

16 Ko te tangata e tukino ana i te rawakore kia maha atu ai he taonga mana, me te tangata hoki e hoatu mea ana ki te tangata taonga, ka tutuki raua ki te muhore kau.

Den som den fattiga orätt gör, på det hans gods må mycket varda, han skall ock gifva enom rikom, och fattig varda.

17 Anga mai tou taringa, whakarongo mai hoki ki nga kupu a te hunga whakaaro nui, kia tahuri mai hoki tou ngakau ki toku matauranga.

Böj din öron, och hör de visas ord, och lägg uppå hjertat mina läro.

18 He mea ahareka hoki, mehemea ka puritia e koe i roto i tou kopu, ki te u ngatahi raua ki runga ki ou ngutu;

Ty det skall väl bekomma dig, om du dem när dig behåller; och de skola tillsammans genom din mun väl lyckas.

19 Kia okioki ai koe ki a Ihowa, koia i whakakitea ai e ahau aua mea ki a koe i tenei ra, ki a koe na ano.

Att ditt hopp skall vara intill Herran, måste jag dig om sådant dagliga förmana.

20 He teka ianei hira rawa nga mea kua tuhituhia atu nei e ahau ki a koe, he kupu ako, he kupu mohio;

Hafver jag icke margfaldeliga skrifvit dig före, med råd och läro;

21 Kia mohio ai koe ki te tuturutanga o nga kupu o te pono, kia whakahokia ai e koe he kupu pono ki te hunga e ngare ana i a koe?

På det jag skulle visa dig en vissan grund till sanningena, att du måtte kunna rätteliga svara dem som dig sända?

22 Kaua e pahuatia te rawakore, no te mea he rawakore ia, kaua hoki e whakatupuria kinotia te tangata iti i te kuwaha:

Beröfva icke den fattiga, ändock han fattig är; och undertryck icke den elända i portenom.

23 No te mea ka tohea e Ihowa ta ratou tohe, ka pahuatia ano hoki e ia te wairua o te hunga e pahua ana i a ratou.

Ty Herren skall handla deras sak, och skall förtrycka deras förtryckare.

24 Kaua e whakahoa ki te tangata pukuriri; kei haere tahi hoki koe i te tangata aritarita;

Gif dig icke i sällskap med en vredsam man, och håll dig icke intill en grym man;

25 Kei akona e koe ona ara, a ka riro i a koe he mahanga mo tou wairua.

Att du tilläfventyrs icke lärer hans väg, och får dine själs förargelse.

26 Kei uru koe ki roto ki te hunga papaki ringa, ki nga kaiwhakakapi turanga ranei mo te moni tarewa:

Var icke när dem som sina hand förpligta, och för skuld i borgan gå.

27 Ki te kahore au mea hei utu, hei aha i tangohia ai e ia tou moenga i raro i a koe?

Ty om du icke hafver till att betala, så tager man dina säng bort under dig.

28 Kaua e whakanekehia atu te rohe tawhito i whakatakotoria e ou matua.

För icke tillbaka de förra råmärke, som dine fäder gjort hafva.

29 Kei te kite ranei koe i tetahi tangata e uaua ana ki tana mahi? ka tu ia ki te aroaro o nga kingi; e kore ia e tu ki te aroaro o nga ware.

Ser du en man endigan i sin ärende, han skall stå för Konungenom; och skall icke stå för de oädla.