< Maka 1 >

1 Ko te timatanga o te rongopai o Ihu Karaiti, o te Tama a te Atua;
Commencement de l'Évangile de Jésus-Christ, Fils de Dieu.
2 Ko te mea ia i tuhituhia i roto i ta Ihaia poropiti, Na ka tonoa e ahau taku karere i mua i tou aroaro, mana e whakapai tou ara i mua i a koe.
Conformément à ce qui est écrit dans le prophète Ésaïe: «Je vais envoyer mon messager devant ta face, et il te préparera le chemin.
3 He reo no tetahi i te koraha e karanga ana, Whakapaia te huarahi o te Ariki, Whakatikaia ona ara.
Une voix crie dans le désert: Préparez le chemin du Seigneur, aplanissez ses sentiers». —
4 I haere mai a Hoani, ka iriiri i te koraha, ka kauwhau i te iriiri ripeneta hei murunga hara.
Jean parut dans le désert, baptisant et prêchant le baptême de repentance, pour la rémission des péchés.
5 Na ka haere ki a ia te whenua katoa o Huria, me nga tangata o Hiruharama, a iriiria katoatia ana e ia ki te awa ki Horano, me te whaki ano i o ratou hara.
Toute la Judée et tous les habitants de Jérusalem allaient à lui, et, confessant leurs péchés, ils étaient baptisés par lui dans les eaux du Jourdain.
6 Na ko te kakahu o Hoani he huruhuru kamera, he hiako hoki te whitiki o tona hope; ko tana kai he mawhitiwhiti he honi koraha.
Jean avait un vêtement de poil de chameau et une ceinture de cuir autour des reins; il se nourrissait de sauterelles et de miel sauvage.
7 A i kauwhau ia, i mea, Tenei te haere mai nei i muri i ahau tetahi he kaha rawa ake i ahau, e kore ahau e tau ki te piko iho wewete ai i te here o ona hu.
Et il prêchait, en disant: Il vient après moi, celui qui est plus puissant que moi; et je ne suis pas digne de délier, en me baissant, la courroie de ses chaussures.
8 Ko ahau nei, he iriiri taku i a koutou ki te wai: mana ia koutou e iriiri ki te Wairua Tapu.
Moi, je vous ai baptisés d'eau; mais lui, il vous baptisera d'Esprit saint.
9 A i aua ra ka haere mai a Ihu i Nahareta o Kariri, ka iriiria e Hoani ki Horano.
Or, il arriva, en ces jours-là, que Jésus vint de Nazareth, ville de Galilée, et il fut baptisé par Jean dans le Jourdain.
10 A, i taua wa ano i a ia e haere ake ana i te wai, ka kaite ia i nga rangi e wahia ana kia tuwhera, me te Wairua, ano he kukupa, e heke iho ana ki a ia:
Au moment où il sortait de l'eau, il vit les cieux s'ouvrir et l'Esprit descendre sur lui comme une colombe.
11 A ka puta mai he reo no te rangi, e mea ana, Ko koe taku Tama i aroha ai, taku i ahuareka ai.
Et il vint des cieux une voix qui disait: Tu es mon Fils bien-aimé, en qui j'ai mis toute mon affection.
12 A i reira pu ano ka tonoa ia e te Wairua ki te koraha.
Aussitôt l'Esprit poussa Jésus au désert.
13 A e wha tekau ona ra i reira i te koraha e whakamatautauria ana e Hatana; i roto ia i nga kararehe mohoao: ko nga anahera hoki ki te mahi mea mana.
Il passa quarante jours dans le désert, tenté par Satan; il était avec les bêtes sauvages, et les anges le servaient.
14 Na, i muri i a Hoani i tukua ai ki te herehere, ka haere a Ihu ki Kariri, ka kauwhau i te rongopai o te Atua,
Après que Jean eut été mis en prison, Jésus se rendit en Galilée, prêchant l'Évangile de Dieu.
15 Ka mea, Kua rite tenei te wa, kua tata hoki te rangatiratanga o te Atua: ripeneta, whakaponohia te rongopai.
Il disait: Le temps est accompli, et le royaume de Dieu est proche. Repentez-vous et croyez à l'Évangile.
16 Na, i a ia e haere ana i te taha o te moana o Kariri, ka kite i a Haimona raua ko tona teina, ko Anaru, e maka ana i te kupenga ki te moana: he kaihao ika hoki raua.
Comme il marchait le long de la mer de Galilée, il vit Simon et André, son frère, qui jetaient le filet dans la mer; car ils étaient pêcheurs.
17 Na ka mea a Ihu ki a raua, Haere mai i muri i ahau, a maku korua e mea hei kaihao tangata.
Jésus leur dit: Suivez-moi, et je vous ferai devenir pêcheurs d'hommes.
18 A mahue tonu ake i a raua nga kupenga, aru ana i a ia.
Aussitôt, laissant leurs filets, ils le suivirent.
19 A, haere tata atu ana i reira, ka kite ia i a Hemi, tama a Heperi, raua ko tona teina ko Hoani, i te kaipuke ano raua e ta ana i nga korenga o a ratou kupenga.
Étant allé un peu plus loin, il vit Jacques, fils de Zébcdce, et Jean son frère, qui étaient aussi dans une barque, raccommodant leurs filets.
20 Na karanga tonu atu ia i a raua: a mahue ake i a raua to raua matua a Heperi i te kaipuke me nga kaimahi, a haere ana i muri i a ia.
Il les appela aussitôt; et, laissant Zébédée leur père dans la barque avec les ouvriers, ils le suivirent.
21 A ka tomo ratou ki Kaperenauma; na haere tonu ia i te hapati ki te whare karakia, ka whakaako.
Ensuite ils se rendirent à Capernaüm; et aussitôt, le jour du sabbat, Jésus étant entré dans la synagogue, se mit à y enseigner.
22 A miharo ana ratou ki tana ako: i rite hoki tana ako i a ratou ki ta te tangata whai mana, kihai i rite ki ta nga karaipi.
On était frappé de son enseignement; car il enseignait comme ayant autorité, et non pas comme les scribes.
23 Na i to ratou whare karakia tetahi tangata, he wairua poke tona; a ka karanga ia,
Or, il y avait, à ce moment même, dans la synagogue, un homme possédé d'un esprit impur.
24 Ka mea, Kati ra, he aha ta matou ki a koe, e Ihu o Nahareta? kua tae mai ranei koe ki te whakangaro i a matou? e matau ana ahau ko wai koe, ko te Mea Tapu a te Atua.
Il s'écria: Qu'y a-t-il entre nous et toi, Jésus de Nazareth? Es-tu venu pour nous perdre? Je sais qui tu es: le Saint de Dieu!
25 A ka riri a Ihu ki a ia, ka mea, Kati te korero, puta mai i roto i a ia.
Mais Jésus le reprit sévèrement et lui dit: Tais-toi, et sors de cet homme!
26 Na ka haehae te wairua kino i a ia, nui atu hoki tona reo ki te karanga, a puta ana mai i roto i a ia.
Alors l'esprit impur, le secouant avec violence et poussant un grand cri, sortit de lui.
27 A miharo noa ratou katoa, uiui ana ki a ratou ano, mea ana, He aha tenei? he aha tenei ako hou? mana tonu tana nei tono i nga wairua poke, a rongo rawa ki a ia.
Ils furent tous dans l'étonnement, de sorte qu'ils se demandaient entre eux: Qu'est-ce que ceci? C'est un enseignement tout nouveau! Celui-là commande avec autorité, même aux esprits impurs, et ils lui obéissent!
28 Na paku tonu atu tona rongo ki nga wahi katoa e tata ana ki Kariri.
Et sa renommée se répandit aussitôt dans toute la contrée environnante, en Galilée.
29 Na i reira tonu, i to ratou putanga mai i te whare karakia, tomo tonu atu ratou ko hemi, ko Hoani, ki te whare o Haimona raua ko Anaru.
Dès qu'ils furent sortis de la synagogue, ils vinrent avec Jacques et Jean dans la maison de Simon et d'André.
30 Na i te takoto te hungawai wahine o Haimona, he kirika, a korerotia tonutia atu ia e ratou ki a ia.
Or, la belle-mère de Simon était au lit, malade de la fièvre; et aussitôt ils lui parlèrent d'elle.
31 Heoi, i tona taenga atu, ka mau ki tona ringa, whakaarahia ana ia; mutu tonu ake tona kirika, ka tahuri ki te taka mea ma ratou.
Alors il s'approcha, et, la prenant par la main, il la fit lever; la fièvre la quitta, et elle se mit à les servir.
32 Na i te ahiahi, i te toenetanga o te ra, ka mauria mai ki a ia nga turoro katoa, me te hunga e nohoia ana e nga rewera.
Quand le soir fut venu, après le coucher du soleil, on lui amena tous les malades et les démoniaques.
33 A huihui katoa ana te pa ki te kuwaha.
Toute la ville était rassemblée devant la porte.
34 He tokomaha te hunga e ngaua ana e te tini o nga mate i whakaorangia e ia, he maha hoki nga rewera i peia; a kihai i tukua e ia nga rewera kia korero, no te mea i matau ratou ki a ia.
Il guérit plusieurs malades atteints de divers maux, et il chassa plusieurs démons, ne permettant pas aux démons de dire qu'ils le connaissaient.
35 Na i te atatu, i mua noa atu o te awatea, ka ara ia, ka puta ki waho, ka haere ki te wahi koraha, ki reira inoi ai.
Le lendemain matin, comme il faisait encore fort obscur, s'étant levé, il sortit et s'en alla dans un lieu écarté; et il y priait.
36 Na ka whai a Haimona ratou ko ona hoa i a ia.
Simon et ceux qui étaient avec lui se mirent à sa recherche.
37 A, ka kitea ia, ka mea ki a ia, E rapu ana nga tangata katoa i a koe.
L'ayant trouvé, ils lui dirent: Tous te cherchent!
38 Katahi ia ka mea ki a ratou, Tatou ka haere he wahi ke ki nga kainga tata, ki reira ahau kauwhau ai: ko taku hoki tera i haere mai ai.
Il leur répondit: Allons ailleurs, dans les bourgs des environs, afin que j'y prêche aussi; car c'est pour cela que je suis venu.
39 Na ka tomo ia ki roto i o ratou whare karakia puta noa i Kariri, ka kauwhau, ka pei hoki i nga rewera ki waho.
Et il allait par toute la Galilée, prêchant dans les synagogues et chassant les démons.
40 A ka haere mai ki a ia tetahi repera, ka inoi ki a ia, tuku rawa nga turi ki a ia, ka mea, Ki te pai koe, e taea ahau e koe te mea kia ma.
Un lépreux vint à lui, et, s'étant jeté à genoux, il lui adressait cette prière: Si tu le veux, tu peux me rendre net.
41 Na ka aroha a Ihu, ka totoro tona ringa, ka pa ki a ia, ka mea ki a ia, E pai ana ahau; kia ma koe.
Jésus, ému de compassion, étendit la main, le toucha et lui dit: Je le veux, sois net!
42 A, puaki kau tona reo, kua kore tona repera, na kua ma.
A l'instant, la lèpre disparut, et cet homme devint net.
43 Na ka whakatupato ia ki a ia, a tonoa tonutia atu,
Jésus le renvoya aussitôt, en lui faisant, d'une voix sévère, cette recommandation:
44 Ka mea atu hoki ki a ia, Kei korerotia tetahi mea ki te tangata: engari haere, kia kite te tohunga i a koe, a mauria atu mo tou whakamakanga nga mea i whakaritea e Mohi, hei mea whakaatu ki a ratou.
Garde-toi d'en parler à personne; mais va, montre-toi au sacrificateur, et offre pour ta purification ce que Moïse a prescrit, afin que cela leur serve de témoignage.
45 Heoi, i tona putanga atu, ka anga ki te kororo nui haere, ka whakapuakina taua mea, a kihai a Ihu i ahei te haere nui ki te pa i muri iho, engari i noho ia i waho i nga wahi koraha: a haere ana mai ratou ki a ia i nga wahi katoa.
Mais cet homme, étant parti, se mit à publier le fait et à le raconter partout, de sorte que Jésus ne pouvait plus entrer ouvertement dans une ville; mais il se tenait dehors dans des lieux écartés. Et l'on venait à lui de toutes parts.

< Maka 1 >