< Ruka 4 >
1 Na, ko Ihu, ki tonu i te Wairua Tapu, hoki atu ana i Horano, a ka arahina e te Wairua i te koraha,
Jésus, rempli de l'Esprit Saint, revint du Jourdain et fut conduit par l'Esprit dans le désert
2 Mo nga ra e wha tekau, whakamatautauria ai e te rewera. Kihai ia i kai i tetahi mea i aua ra; a, no ka pahemo, ka hiakai ia.
pendant quarante jours, pour être tenté par le diable. Il ne mangea rien pendant ces jours-là. Ensuite, quand ils furent terminés, il eut faim.
3 Na ka mea te rewera ki a ia, Ki te mea ko te tama koe a te Atua, kiia iho tenei kohatu kia meinga hei taro.
Le diable lui dit: « Si tu es le Fils de Dieu, ordonne à cette pierre de devenir du pain. »
4 Na ka whakahoki a Ihu ki a ia, ka mea, Kua oti te tuhituhi, E kore e ora te tangata i te taro kau, engari a nga kupu katoa a te Atua.
Jésus lui répondit: « Il est écrit: L'homme ne vivra pas de pain seulement, mais de toute parole de Dieu. »
5 Katahi ka arahina ia e ia ki runga, a mea kau iho kua whakakitea ki a ia nga rangatiratanga katoa o te ao.
Le diable, le conduisant sur une haute montagne, lui montra en un instant tous les royaumes du monde.
6 Ka mea te rewera ki a ia, Maku e hoatu ki a koe tenei rangatiratanga katoa, me te kororia o enei mea: kua tukua hoki ki ahau; a ka hoatu e ahau ki taku e pai ai.
Le diable lui dit: « Je te donnerai toute cette autorité et leur gloire, car elles m'ont été remises, et je les donne à qui je veux.
7 Na, ki te koropiko koe ki toku aroaro, mou katoa.
Si donc tu te prosternes devant moi, tout cela sera à toi. »
8 Na ka whakahoki a Ihu ki a ia, ka mea, Kua oti te tuhituhi, Me koropiko koe ki te Ariki, ki tou Atua, me mahi ano ki a ia anake.
Jésus lui répondit: « Va derrière moi, Satan! Car il est écrit: « Tu adoreras le Seigneur ton Dieu, et tu ne serviras que lui. »
9 Na ka kawea ia e ia ki Hiruharama, a whakaturia ana ki runga ki te keokeonga o te temepara, na ka mea ia ki a ia, Ki te mea ko te Tama koe a te Atua, rere atu i konei ki raro:
Il le conduisit à Jérusalem, le plaça sur le pinacle du temple et lui dit: « Si tu es le Fils de Dieu, jette-toi en bas d'ici,
10 Kua oti hoki te tuhituhi, Ka korerotia iho koe e ia ki ana anahera, kia tiakina koe:
car il est écrit, Il mettra ses anges à votre tête, pour vous protéger.
11 A, ma ratou koe e hoki ake ki o ratou ringa, kei tutuki tou waewae ki te kohatu.
et, C'est sur leurs mains qu'ils te porteront, de peur que tu ne heurtes ton pied contre une pierre. »
12 Na ka whakahoki a Ihu, ka mea ki a ia, Kua takoto te korero, Aua e whakamatautau ki te Ariki, ki tou Atua.
Jésus, prenant la parole, lui dit: « Il a été dit: Tu ne tenteras pas le Seigneur ton Dieu. »
13 A ka mutu katoa nga whakamatautauranga a te rewera, ka mawehe atu i a ia mo tetahi wahi.
Lorsque le diable eut achevé toutes les tentations, il s'éloigna de lui jusqu'à une autre époque.
14 Na ka hoki a Ihu i runga i te kaha o te Wairua ki Kariri: a haere ana tona rongo a puta noa i nga wahi tata katoa.
Jésus revint en Galilée dans la puissance de l'Esprit, et la nouvelle de sa venue se répandit dans toute la région environnante.
15 Ka whakaako ia i roto i o ratou whare karakia, me te whakakororia te katoa i a ia.
Il enseignait dans leurs synagogues, et était glorifié par tous.
16 Na ka haere ia ki Nahareta, ki te wahi i whangaia ai ia: a ka tomo i te ra hapati ki te whare karakia, ko tana hanga hoki ia, ka whakatika ki te korero pukapuka.
Il se rendit à Nazareth, où il avait été élevé. Il entra, selon sa coutume, dans la synagogue, le jour du sabbat, et se leva pour lire.
17 A ka hoatu ki a ia te pukapuka a Ihaia poropiti. A, no ka wherahia te pukapuka, ka kitea e ia te wahi i tenei tuhituhinga,
On lui remit le livre du prophète Ésaïe. Il ouvrit le livre, et trouva l'endroit où il était écrit,
18 Kei ahau te wairua o te Ariki, nana nei hoki ahau i whakawahi, hei kauwhau i te rongopai ki te hunga rawakore; kua tonoa ahau e ia ki te kauwhau ki nga herehere, kia haere noa, ki nga matapo kia titiro, ki te tuku i te hunga e maru ana kia haere noa atu,
« L'Esprit du Seigneur est sur moi, car il m'a oint pour annoncer la bonne nouvelle aux pauvres. Il m'a envoyé pour guérir les cœurs brisés, pour proclamer la libération des captifs, le recouvrement de la vue pour les aveugles, pour délivrer ceux qui sont écrasés,
19 Ki te kauwhau i te tau manakohanga mai a te Ariki.
et de proclamer l'année de grâce du Seigneur. »
20 Na ka kopia e ia te pukapuka, ka hoatu ki te kaitiaki, a noho ana, Na ka titiro matatau ki a ia nga kanohi o te hunga katoa i roto i te whare karakia.
Il ferma le livre, le rendit au gardien et s'assit. Les yeux de tous ceux qui étaient dans la synagogue étaient fixés sur lui.
21 Katahi ia ka anga ka korero ki a ratou, Nonaianei, i o koutou taringa e whakarongo mai nei, i mana ai tenei karaipiture.
Il se mit à leur dire: « Aujourd'hui, cette Écriture s'est accomplie pour vous. »
22 A i whakapai ratou katoa ki a ia i miharo ki nga kupu pai i puta i tona mangai. Ka mea ratou, Ehara ianei tenei i te tama a Hohepa?
Tous témoignaient de lui et s'étonnaient des paroles gracieuses qui sortaient de sa bouche; et ils disaient: « N'est-ce pas le fils de Joseph? »
23 Ka mea ia ki a ratou, Tera pea e puaki mai i a koutou tenei kupu whakarite ki ahau, E rata, rongoa koe i a koe ano: ko nga mea i rongo ai matou kua meinga ki Kaperenauma, meinga hoki ki konei, ki tou whenua.
Il leur dit: « Vous me direz sans doute ce proverbe: « Médecin, guéris-toi toi-même! Tout ce que nous avons entendu faire à Capharnaüm, fais-le aussi ici, dans ta ville natale. »
24 I mea ano ia, He pono taku e mea nei ki a koutou, E kore te poropiti e manakohia i tona ake whenua.
Il répondit: « En vérité, je vous le dis, aucun prophète n'est accepté dans sa ville natale.
25 Otira he pono taku e mea nei ki a koutou, He tokomaha nga pouaru i roto i a Iharaira i nga ra i a Iraia, i te rangi kua oti te kopani i nga tau e toru i nga marama e ono, i te matekaitanga nui o te whenua katoa;
Mais en vérité, je vous le dis, il y avait beaucoup de veuves en Israël au temps d'Elie, lorsque le ciel fut fermé pendant trois ans et six mois et qu'une grande famine s'abattit sur tout le pays.
26 Heoi kihai a Iraia i tonoa ki tetahi o ratou, ki a Harepata anake o Hairona, ki te wahine pouaru.
Élie ne fut envoyé vers aucune d'elles, si ce n'est à Sarepta, dans le pays de Sidon, vers une femme qui était veuve.
27 He tokomaha hoki nga repera i roto i a Iharaira, i nga ra o Eriha poropiti: a kihai tetahi o ratou i whakamakia, ko Naamana anake, ko te Hiriani.
Il y avait beaucoup de lépreux en Israël au temps du prophète Élisée, et aucun d'eux ne fut purifié, si ce n'est Naaman, le Syrien. »
28 A ki tonu i te riri te hunga katoa i te whare karakia, i te rongonga ki enei mea;
Ils furent tous remplis de fureur dans la synagogue en entendant ces choses.
29 Na ko to ratou whakatikanga ake, ka maka i a ia ki waho o te pa, a arahina ana ia ki te pari o te puke i hanga ai to ratou pa, kia whakataka ai ia ki raro.
Ils se levèrent, le jetèrent hors de la ville, et le conduisirent au sommet de la colline sur laquelle leur ville était bâtie, afin de le précipiter du haut de la falaise.
30 Otira i tika ia ra waenganui o ratou a haere ana.
Mais lui, passant au milieu d'eux, s'en alla.
31 A ka tae ki Kaperenauma, ki tetahi pa o Kariri, ka whakaako i a ratou i te hapati.
Il descendit à Capernaüm, ville de Galilée. Il les enseignait le jour du sabbat,
32 Na ka miharo ratou ki tana ako: i whai mana hoki tana kupu.
et ils étaient étonnés de son enseignement, car sa parole avait de l'autorité.
33 Na i te whare karakia tetahi tangata he wairua rewera poke tona. nui atu tona reo ki te karanga,
Il y avait dans la synagogue un homme possédé d'un esprit de démon impur. Il poussa un grand cri,
34 Ka mea, Kati ra; he aha matou nau, e Ihu o Nahareta; kua tae mai koe ki te whakangaro i a matou? e mohio ana ahau ki a koe, ko wai koe; ko te Mea Tapu a te Atua.
disant: « Ah! qu'avons-nous à faire avec toi, Jésus de Nazareth? Es-tu venu pour nous détruire? Je sais qui tu es: le Saint de Dieu! »
35 Na riria iho ia e Ihu, ka mea ia, Kati te korero, puta mai hoki i roto i a ia. Katahi te rewera ka turaki i a ia ki waenganui, a puta mai ana i roto i a ia, kihai hoki tera i ahatia.
Jésus le réprimanda en disant: « Tais-toi et sors de lui! » Quand le démon l'eut jeté au milieu d'eux, il sortit de lui, sans lui avoir fait aucun mal.
36 Na tau ana te miharo ki a ratou katoa, ka korerorero tetahi ki tetahi, ka mea, He aha tenei kupu? mana tonu nei hoki tana tono i nga wairua poke, kaha tonu, a puta mai ana ki waho.
La stupeur s'empara de tous, et ils parlaient ensemble, les uns avec les autres, en disant: « Quelle est cette parole? Car c'est avec autorité et puissance qu'il commande aux esprits impurs, et ils sortent! »
37 A paku ana tona rongo puta noa i nga wahi tutata katoa.
La nouvelle de sa venue se répandit dans tous les lieux de la région environnante.
38 A, ko tona whakatikanga i te whare karakia, tomo tonu ki te whare o Haimona. Na e mate ana te whaea o te wahine a Haimona, he nui te kirika; ka inoi ratou ki a ia mona.
Il se leva de la synagogue et entra dans la maison de Simon. La belle-mère de Simon était atteinte d'une forte fièvre, et ils le supplièrent de la secourir.
39 Na ka tu ia ki runga i a ia, a riria iho te kirika; a mutu ake: na ara tonu ake ia kei te taka mea ma ratou.
Il se tint au-dessus d'elle et menaça la fièvre, qui la quitta. Aussitôt, elle se leva et les servit.
40 I te toenetanga o te ra ka kawea mai ki a ia e nga tangata katoa nga mea o ratou e mate ana i te tini o nga mate; na whakapakia iho e ia ona ringa ki tenei, ki tenei o ratou, a ora ake ratou.
Au coucher du soleil, tous ceux qui avaient des malades atteints de diverses maladies les lui amenèrent; il imposa les mains à chacun d'eux et les guérit.
41 He tokomaha hoki te hunga i puta mai nga rewera i roto i a ratou; i karanga hoki aua wairua i mea, Ko te Tama koe a te Atua. A riria ana ratou e ia, kihai i tukua kia korero: i matau hoki ratou ko te Karaiti ia.
Des démons sortaient aussi de plusieurs, criant et disant: « Tu es le Christ, le Fils de Dieu! » Les réprimandant, il ne leur permettait pas de parler, car ils savaient qu'il était le Christ.
42 Ka ao te ra, ka puta atu ia, ka haere ki tetahi wahi koraha: a ka rapu nga mano i a ia, ka tae ki a ia, na puritia ana ia, kei whakarerea ratou e ia.
Le jour venu, il partit et s'en alla dans un lieu inhabité. La foule le cherchait, s'approchait de lui et le retenait, afin qu'il ne s'éloigne pas d'elle.
43 Ka mea ia ki a ratou, Me kauwhau e ahau te rangatiratanga o te Atua ki era atu pa ano: koia hoki ahau i tonoa mai ai.
Mais il leur dit: « Il faut que j'annonce aussi la bonne nouvelle du Royaume de Dieu dans les autres villes. C'est pour cela que j'ai été envoyé. »
44 A kauwhau ana ia i nga whare karakia o Kariri.
Il prêchait dans les synagogues de Galilée.