< Tangi 5 >
1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
Opomeni se, Gospode, što nas zadesi; pogledaj i vidi sramotu našu.
2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
Našljedstvo naše privali se tuðincima, domovi naši inostrancima.
3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
Postasmo sirote, bez oca, matere naše kao udovice.
4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Svoju vodu pijemo za novce, svoja drva kupujemo.
5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Na vratu nam je jaram, i gone nas; umoreni nemamo odmora.
6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
Pružamo ruku k Misircima i Asircima, da se nasitimo hljeba.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Oci naši zgriješiše, i nema ih, a mi nosimo bezakonja njihova.
8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Robovi nam gospodare, nema nikoga da izbavi iz ruku njihovijeh.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
Sa strahom za život svoj od maèa u pustinji donosimo sebi hljeb.
10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Koža nam pocrnje kao peæ od ljute gladi.
11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Sramote žene na Sionu i djevojke po gradovima Judinijem.
12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
Knezove vješaju svojim rukama, ne poštuju lica staraèkoga.
13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Mladiæe uzimaju pod žrvnje, i djeca padaju pod drvima.
14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Staraca nema više na vratima, ni mladiæa na pjevanju.
15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Nesta radosti srcu našemu, igra naša pretvori se u žalost.
16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Pade vijenac s glave naše; teško nama, što zgriješismo!
17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Stoga je srce naše žalosno, stoga oèi naše potamnješe,
18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
Sa gore Siona, što opustje, i lisice idu po njoj.
19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Ti, Gospode, ostaješ dovijeka, prijesto tvoj od koljena do koljena.
20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
Zašto hoæeš da nas zaboraviš dovijeka, da nas ostaviš zadugo?
21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
Obrati nas, Gospode, k sebi, i obratiæemo se; ponovi dane naše kako bijahu prije.
22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.
Jer eda li æeš nas sasvijem odbaciti i gnjeviti se na nas veoma?