< Tangi 5 >
1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.
2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.
3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.
5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.
6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.
8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.
12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.
13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].
14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.
15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.
16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;
18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.
19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.
20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?
21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;
22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.
A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.