Tangi 5
1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
[Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.
Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.]
