< Tangi 5 >

1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
Gedenke, Jehovah, wie es mit uns war, blicke und siehe unsere Schmach.
2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
Unser Erbe ist Fremden zugewendet, unsere Häuser den Ausländern.
3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
Waisen sind wir und ohne Vater, unsere Mütter sind wie Witwen.
4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Für Silber trinken wir unser Wasser. Um einen Kaufpreis kommt uns unser Holz.
5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Auf unseren Nacken wird uns nachgesetzt, wir werden ermüdet, man läßt uns keine Ruhe.
6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
Ägypten gaben wir die Hand, Aschur, um Brotes satt zu werden.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Gesündigt haben unsere Väter und sind nicht mehr, ihre Missetaten sind uns aufgebürdet.
8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Über uns herrschen Knechte. Niemand reißt uns los aus ihrer Hand.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
Mit unserer Seele holen wir unser Brot herein vor dem Schwert der Wüste.
10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Unsere Haut wird erhitzt wie der Ofen von des Hungers Gluten.
11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Sie haben Weiber in Zijon geschwächt, Jungfrauen in Jehudahs Städten.
12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
Oberste wurden von ihrer Hand gehenkt, der Alten Angesichte wurden nicht geehrt.
13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Jünglinge nahmen sie zur Mühle fort und Junge strauchelten unter dem Holze.
14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Die Ältesten haben vom Tore aufgehört, die Jünglinge vom Saitenspiel.
15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Unseres Herzens Freude feiert, in Trauer ist der Reigentanz verwandelt.
16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Gefallen ist die Krone unseres Hauptes. Wehe uns nun, daß wir gesündigt haben!
17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Darum siecht unser Herz. Darum sind unsere Augen finster geworden
18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
Ob dem Berg Zijon, der so wüste liegt, daß Füchse darüber gehen.
19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Du, Jehovah, bleibst ewiglich, Dein Thron zu Geschlecht und Geschlecht.
20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
Warum hast Du für immerdar uns vergessen, für der Tage Länge uns verlassen?
21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
Bringe uns zu Dir zurück, Jehovah, und wir kehren zurück. Erneuere unsere Tage, wie vor Zeiten.
22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.
Denn solltest Du uns gänzlich verschmäht haben, so gar sehr über uns entrüstet sein?

< Tangi 5 >