Tangi 3
1 Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
