Hopa 9
1 Na ka whakahoki a Hopa, ka mea,
Felelt Jób és mondta:
2 E mohiotia ana ano tenei e ahau; engari ma te aha ka tika ai te tangata ki te Atua?
Valóban tudom, hogy így van; miképpen is igazulhat Istennel szemben a halandó?
3 Ki te pai ia ki te totohe ki a ia, kahore he kupu kotahi o roto i te mano e taea e ia te whakahoki ki a ia.
Ha kíván pörölni vele, nem felel neki egyre sem ezer közül.
4 He ngakau mohio ia, he pakari tona kaha: ko wai e whakauaua ki a ia, a e whiwhi i te pai?
Szívre bölcs, erőre hatalmas! Ki keményítette meg magát ellene és sértetlen maradt?
5 E nekehia ana e ia nga maunga, te mohio ratou; hurihia ake e ia i a ia e riri ana.
A ki hegyeket mozdít el, s nem is tudják, a melyeket felforgatott haragjában;
6 E whakangaueuetia ana e ia te whenua, e nekehia atu ana i tona wahi, wiri ana ona pou.
a ki megreszketteti a földet a helyéről, hogy oszlopai megrendülnek;
7 E korero nei ki te ra, a kore ake e whiti; hiritia putia iho e ia nga whetu.
a ki szól a napnak s nem ragyog fel, s a csillagokra pecsétet tesz;
8 Ko ia nei anake hei hora i nga rangi, hei takahi i runga i nga ngaru o te moana.
kiterjeszti az eget egymagában s lépdel a tenger magaslatain;
9 Nana nei i hanga a Aketura, a Tautoru, a Matariki, me nga ruma i te tonga.
teremti a gönczölszekerét, az óriont s a fiastyúkot meg a Délnek kamaráit;
10 Nana nei i mahi nga mea nunui, e kore nei e taea te rapu atu, ae ra nga mea whakamiharo, e kore nei e taea te tatau.
a ki nagyokat tesz kikutathatatlanúl, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen:
11 Ina tonu ia e haere atu nei, a kahore ahau i kite; ka pahemo atu hoki ia, a kahore ahau e matau ki a ia.
lám, elvonul mellettem s nem látom, elhalad s nem veszem észre;
12 Nana, ka hopu ia i tana i aru ai, ma wai ia e arai? Ko wai hei ki atu ki a ia, E aha ana koe?
ha kit elragad, ki utasítaná vissza, ki szólna hozzá mit mívelsz?
13 E kore te Atua e whakahoki iho i tona riri; e piko ana ki raro i a ia nga kaiawhina o Rahapa.
Isten nem fordítja el haragját, alatta legörnyedtek Ráháb segítői;
14 A kia whakahoki kupu ano ahau ki a ia, kia whiriwhiri kupu ano maku ki a ia?
hát még hogy felelnék én neki, választanám szavaimat vele szemben!
15 Ahakoa he tika ahau, e kore ahau e whakahoki kupu atu; engari ka inoi ahau ki toku kaiwhakawa.
A ki, ha igazam volna, nem felelnék, az én bírámhoz könyörögnék.
16 Me i karanga atu ahau, a whakahokia mai ai e ia te kupu ki ahau, kihai ahau i whakaae tera kua whakarongo mai ia ki toku reo.
Ha szólítanám s felelne nekem, nem hinném, hogy figyel szavamra.
17 E aki ana hoki ia ia ahau ki te tupuhi, e whakanui takekore ana hoki i oku mate.
A ki viharban rám rohan, hogy sebeimet sokasítsa ok nélkül.
18 Kahore ahau e tukua e ia kia ta toku manawa; otiia whakakiia ana e ia toku wairua ki te kawa.
Nem enged lélegzetet vennem, hanem jóllakat keserűségekkel.
19 Ki te korero tatou mo te kaha o te hunga pakari, nana, kei reira ia! A ki te mea he whakawa, ko wai ra hei whakatakoto i te taima moku?
Ha erőn fordul meg: íme a hatalmas, és ha ítéleten: ki idéz meg engem?
20 Ahakoa he tika ahau, ma toku mangai ano ahau e whakahe; ahakoa he tikanga tapatahi taku, ma reira ano e whakaatu toku ngaunga ketanga.
Ha igazam volna, szájam ítélne el engem; gáncstalan vagyok, fonákká tesz engem.
21 He tapatahi ahau; kahore ahau e whakaaro ki ahau ano; e whakahawea ana ahau ki toku ora.
Gáncstalan vagyok, nem ismerem lelkemet, megvetem életemet!
22 He kotahi tonu ena; koia ahau ka mea, e whakamotitia ana e ia te tapatahi raua ko te kino.
Egyre megy; azért azt mondom: Gáncstalant és gonoszt semmisít ő meg.
23 Na ka whakamate tata nei te whiu, he kata tana ki te whakamatautauranga o te hunga harakore.
Ha hirtelen öl az ostor, az ártatlanok elcsüggedésén gúnyolódik.
24 Kua hoatu te whenua ki te ringa o te tangata kino; e taupokina ana e ia nga mata o nga kaiwhakawa; ki te mea ehara i a ia, tena ko wai?
Az ország gonoszok kezébe adatott; bíráinak arczát eltakarja, ha ő nem, ugyan kicsoda?
25 Na, ko te hohoro o oku ra, nui atu i to te kaikawe pukapuka; e rere ana, kahore hoki e kite i te pai.
Napjaim pedig gyorsabbak voltak a futárnál, eliramodtak, nem láttak jót.
26 Kua pahemo, kua pera me nga kaipuke tere, me te ekara ano e topa iho ana ki tana kai.
Tovavonultak akár gyékényhajók, mint sas lecsap az étkére.
27 Ki te mea ahau, ka wareware ahau ki taku tangi, ka unuhia atu e ahau te pouri o toku mata, a ka marama:
Ha azt mondtam, hadd felejtem el panaszomat, hagyom abba bánatos arczomat s hadd derülök fel:
28 E wehi ana ahau i oku mamae katoa, e mohio ana ahau e kore ahau e meinga e koe he harakore.
megfélemedtem mind a fájdalmaimtól, tudtam, hogy nem fogsz engem ártatlannak mondani.
29 Tera hoki ahau e whakahengia; he aha ahau i whakangenge kau ai i ahau?
Nekem bűnösnek kell lennem – minek fáradozzam hát hiába?
30 Ki te horoi ahau i ahau ki te hukarere, a ka meinga oku ringa kia ma rawa;
Ha megmosakodnám hóvízben s lúggal tisztítanám kezeimet:
31 Katahi ahau ka rumakina e koe ki te poka, a whakarihariha mai ana oku kakahu ki ahau.
akkor a verembe mártanál engem, hogy megutálnának ruháim.
32 Ehara hoki ia i te tangata, i te penei me ahau nei, e whakahoki kupu ai ahau ki a ia, e haere tahi ai maua ki te whakawa.
Mert nem ember ő mint én, bogy felelhetnék neki, hogy együtt mehetnénk be ítéletre.
33 Kahore he kaiwhakatikatika mo ta maua, kahore he tangata hei whakapa i tona ringa ki a maua tahi.
Nem létezik, ki közöttünk dönt, ki rá tenné kezét mindkettőnkre.
34 Me tango atu e ia tana patu i ahau, a kaua hoki tana whakamataku e whakawehi i ahau:
Távolítsa el rólam vesszejét, s rettentése ne ijesszen engem:
35 Hei reira ahau ka korero, a kahore e wehi i a ia; kahore hoki ahau e pera i roto i ahau.
majd beszélnék s nem félnék tőle, mert nem olyan vagyok én magamban.
