Hopa 6
1 Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
Då tok Job til ords og svara:
2 Aue, me i ata paunatia toku mamae, me i huihuia, me i whakairihia toku aitua ki te pauna!
«Um dei mitt mismod vega vilde og få ulukka mi på vegti,
3 Na inaianei taimaha ake i te onepu o te moana: heoi he ohorere rawa aku kupu.
det tyngjer meir enn havsens sand; difor var ordi mine ville.
4 Kei roto hoki i ahau nga pere a te Kaha Rawa, inumia ake e toku wairua to ratou paihana: rarangi tonu mai nga whakawehi a te Atua hei hoariri moku.
For Allvalds pilar sit i meg, mi ånd lyt suga deira gift; Guds rædslor reiser seg til åtak.
5 E tangi ano ranei te kaihe mohoao i te mea kei te tarutaru ia? e tangi ano ranei te kau i te mea e kai ana?
Skrik asnet vel i grøne eng? Og rautar uksen ved sitt for?
6 E taea ranei te kai, te mea kahore nei ona ha, ki te kahore he tote? He reka ranei te whakakahukahu o te hua manu?
Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggjekvite?
7 Hore rawa toku wairua e mea kia pa atu ki ena; to ratou rite ki ahau kei te kai whakarihariha.
Det byd meg mot å røra slikt, det er som min utskjemde mat.
8 Aue, me i riro mai taku i tono ai, me i homai e te Atua taku e tumanako nei!
Å, fekk eg uppfyllt bøni mi! Gav Gud meg det eg vonar på!
9 Me i pai hoki te Atua kia whakangaromia ahau, kia tukua mai tona ringa hei hatepe i ahau!
Ja, vild’ han berre knusa meg, med hand si min livstråd slita!
10 Penei kua ai ano he whakamarie moku; ae, ka tino hari ahau ki te mamae, kahore nei e tohu i ahau: kihai hoki nga kupu a te Mea Tapu i huna e ahau.
Då hadde endå eg mi trøyst; trass pina skulde glad eg hoppa! - Den Heilage sitt ord eg held på.
11 He aha toku kaha, e tatari ai ahau? He aha hoki toku mutunga, e whakamanawanui ai ahau?
Kva er mi kraft, at eg skuld’ vona? Mi framtid, at eg skulde tola?
12 He kaha kohatu ranei toku kaha? He parahi ranei oku kikokiko?
Er krafti mi som steinen sterk? Er kanskje kroppen min av kopar?
13 Ehara ranei i te mea kahore he awhina moku i roto i ahau, a kua oti te ngoi te pei i roto i ahau?
Mi hjelp hev heilt forlate meg; all kvart stydjepunkt er frå meg teke.
14 Ko te tangata e ngoikore ana te ngakau kia puta mai te aroha o tona hoa ki a ia, ahakoa kua mahue i a ia te wehi i te Kaha Rawa.
Ein rådlaus treng av venen kjærleik, um enn han ottast Allvald ei.
15 He mahi tinihanga ta oku teina, he pera me ta te awa; rere ana ratou ano he waipuke awaawa,
Som bekken brørne mine sveik, lik bekkjefar som turkar ut.
16 Kua mangu nei i te hukapapa, ngaro ana te hukarere i roto.
Fyrst gruggast dei av bråna is, og snø som blandar seg uti,
17 I te wa e mahana ai, ka memeha atu; i te weraweratanga, moti iho ratou i to ratou wahi.
men minkar so i sumarsoli, og kverv til slutt burt i sumarhiten.
18 Ka peka ke nga tira e haere ana ra reira; riro ana ki te kore, a ngaro iho.
Vegfarande vik av til deim, men kjem til øydemark og døyr.
19 Tirotirohia ana e nga tira o Tema; taria atu ana e nga tangata haere o Hepa.
Kjøpmenn frå Tema skoda dit, flokkar frå Saba vonar trygt;
20 Whakama ana ratou mo ratou i whakamanawa atu ki reira; te taenga ki aua awa, kanakana kau ana.
men svikne vert dei i si von; dei narra vert når dei kjem fram.
21 Na he kahore noa iho koutou; ka kite koutou i te mea whakamataku, a ka wehi.
So hev de vorte reint til inkjes, de rædsla såg, og rædde vart!
22 I mea ranei ahau, Homai ki ahau? He hakari ranei maku e homai i o koutou rawa?
Hev eg då bede dykk um noko? Bad eg dykk løysa meg med gods?
23 I mea ranei, whakaorangia ahau i te ringa o te hoariri? Hokona ahau i roto i te ringa o te kaitukino?
og frelsa meg frå fiendvald og kjøpa meg frå røvarar?
24 Whakaakona ahau, a ka whakarongo puku ahau; whakaaturia ki ahau te mea i he ai ahau.
Gjev meg eit svar, so skal eg tegja; seg meg kva eg hev synda med!
25 Ano te kaha o nga kupu tika! Ko te aha ia te riria ana e a koutou kupu?
Eit rettvis ord er lækjebot; men last frå dykk er inkje verdt.
26 E mea ana ranei koutou kia riria nga kupu? he hau kau nei hoki nga korero a te tangata kua pau ona whakaaro.
Du lastar meg for ordi mine; men vonlaus mann so mangt kann segja.
27 Ae ra, e mea ana koutou ki te maka rota mo nga pani, ki te mea i to koutou hoa hei taonga hokohoko.
De kastar lut um farlaust barn, og handel driv um dykkar ven.
28 Na whakaae mai, titiro mai ki ahau; he pono hoki e kore ahau e korero teka ki to koutou kanohi.
Vilde de berre sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i augo?
29 Tena ra, tahuri mai; kaua hoki te he e waiho; ina, tahuri mai, he tika hoki taku take.
Vend um, lat ikkje urett skje! Vend um, enn hev eg rett i dette.
30 He he koia kei toku arero? e kore ranei toku hinengaro e mohio ki nga mea whanoke?
Finst det vel fals på tunga mi? Kann ei min gom ulukka smaka?
