Hopa 6
1 Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
Ījabs atbildēja un sacīja:
2 Aue, me i ata paunatia toku mamae, me i huihuia, me i whakairihia toku aitua ki te pauna!
Kaut manas vaimanas ar svaru svērtu un turpretī manas bēdas svaru kausā liktu!
3 Na inaianei taimaha ake i te onepu o te moana: heoi he ohorere rawa aku kupu.
Jo tās tagad ir grūtākas nekā jūras smiltis, tāpēc mana mute muld.
4 Kei roto hoki i ahau nga pere a te Kaha Rawa, inumia ake e toku wairua to ratou paihana: rarangi tonu mai nga whakawehi a te Atua hei hoariri moku.
Jo tā Visuvarenā bultas ir iekš manis, mans gars dzer viņu ugunis, Dieva briesmas karo pret mani.
5 E tangi ano ranei te kaihe mohoao i te mea kei te tarutaru ia? e tangi ano ranei te kau i te mea e kai ana?
Vai gan meža ēzelis zviedz, kad tam ir zāle? Vai vērsis mauj, kad tam sava barība?
6 E taea ranei te kai, te mea kahore nei ona ha, ki te kahore he tote? He reka ranei te whakakahukahu o te hua manu?
Vai jēlu var ēst bez sāls? Vai ir gardums olas baltumā?
7 Hore rawa toku wairua e mea kia pa atu ki ena; to ratou rite ki ahau kei te kai whakarihariha.
Ko mana dvēsele negribēja aizskart, tā nu ir mana bēdu barība.
8 Aue, me i riro mai taku i tono ai, me i homai e te Atua taku e tumanako nei!
Kaut mana lūgšana notiktu, un Dievs man dotu, ko es gaidu,
9 Me i pai hoki te Atua kia whakangaromia ahau, kia tukua mai tona ringa hei hatepe i ahau!
Kaut Dievs mani sadauzītu, kaut tas Savu roku izstieptu un mani satriektu!
10 Penei kua ai ano he whakamarie moku; ae, ka tino hari ahau ki te mamae, kahore nei e tohu i ahau: kihai hoki nga kupu a te Mea Tapu i huna e ahau.
Tas man vēl būtu par prieku, un es vēl savās nežēlīgās sāpēs būtu līksms, ka neesmu aizliedzis tā Svētā vārdus.
11 He aha toku kaha, e tatari ai ahau? He aha hoki toku mutunga, e whakamanawanui ai ahau?
Kāds ir mans spēks, ka es vēl varētu cerēt, un kāds ir mans gals, ka manai dvēselei būtu jāpaciešās?
12 He kaha kohatu ranei toku kaha? He parahi ranei oku kikokiko?
Vai mans spēks ir akmeņu spēks, vai mana miesa ir varš?
13 Ehara ranei i te mea kahore he awhina moku i roto i ahau, a kua oti te ngoi te pei i roto i ahau?
Vai man palīga netrūkst pavisam, un vai man padoms nav visai pagalam?
14 Ko te tangata e ngoikore ana te ngakau kia puta mai te aroha o tona hoa ki a ia, ahakoa kua mahue i a ia te wehi i te Kaha Rawa.
Izsamisušam žēlastības vajag no sava drauga, citādi tas arī tā Visuvarenā bijāšanu atmet.
15 He mahi tinihanga ta oku teina, he pera me ta te awa; rere ana ratou ano he waipuke awaawa,
Mani brāļi mani pieviļ kā strauts, kā strauta ūdeņi, kas notek;
16 Kua mangu nei i te hukapapa, ngaro ana te hukarere i roto.
Sajukuši tie bija ar ledu, un sasniguši ar sniegu, -
17 I te wa e mahana ai, ka memeha atu; i te weraweratanga, moti iho ratou i to ratou wahi.
Tai laikā, kad karstums tos spiež, tad tie izsīkst, kad karsts metās, tad tie iznīkst no savas vietas.
18 Ka peka ke nga tira e haere ana ra reira; riro ana ki te kore, a ngaro iho.
Viņu ceļi griežas sānis, tie iet uz tuksnesi un izzūd.
19 Tirotirohia ana e nga tira o Tema; taria atu ana e nga tangata haere o Hepa.
Uz tiem skatās ceļa ļaudis no Temas un cer Šebas ceļa gājēji.
20 Whakama ana ratou mo ratou i whakamanawa atu ki reira; te taenga ki aua awa, kanakana kau ana.
Tie paliek kaunā ar tādu cerību un nosarkst, tur nonākdami.
21 Na he kahore noa iho koutou; ka kite koutou i te mea whakamataku, a ka wehi.
Tiešām nu jūs neesat it nekas, redzat briesmas un iztrūcinājāties.
22 I mea ranei ahau, Homai ki ahau? He hakari ranei maku e homai i o koutou rawa?
Vai es jeb kad sacīju: nesiet man un dodiet man dāvanas no sava padoma?
23 I mea ranei, whakaorangia ahau i te ringa o te hoariri? Hokona ahau i roto i te ringa o te kaitukino?
Jeb glābiet mani no ienaidnieka rokas un pestījiet mani no varas darītāju rokas?
24 Whakaakona ahau, a ka whakarongo puku ahau; whakaaturia ki ahau te mea i he ai ahau.
Mācat mani, es cietīšu klusu, un pierādiet man, kur es maldījies.
25 Ano te kaha o nga kupu tika! Ko te aha ia te riria ana e a koutou kupu?
Cik spēcīgi ir taisni vārdi, bet ko norāj jūsu rāšana;
26 E mea ana ranei koutou kia riria nga kupu? he hau kau nei hoki nga korero a te tangata kua pau ona whakaaro.
Vai jūs esat apņēmušies vārdus aprāt? Vējam pieder izsamisuša vārdi.
27 Ae ra, e mea ana koutou ki te maka rota mo nga pani, ki te mea i to koutou hoa hei taonga hokohoko.
Vai arī bāriņam gribat valgus mest un bedri rakt savam tuvākam.
28 Na whakaae mai, titiro mai ki ahau; he pono hoki e kore ahau e korero teka ki to koutou kanohi.
Bet nu, lūdzami, uzlūkojiet mani, jums acīs tiešām es nemelošu.
29 Tena ra, tahuri mai; kaua hoki te he e waiho; ina, tahuri mai, he tika hoki taku take.
Atbildiet jel, lai nenotiek netaisnība, atbildiet, jo mana taisnība vēl stāv.
30 He he koia kei toku arero? e kore ranei toku hinengaro e mohio ki nga mea whanoke?
Vai tad uz manas mēles būs netaisnība, vai mana mute nemanīs, kas ir blēdība?
