Hopa 41

1 E taea ranei a Rewiatana te kukume mai e koe ki te matau? te pehi ranei i tona arero ki te aho?

An extrahere poteris Leviathan hamo, et fune ligabis linguam ejus?

2 E whakanohoia ranei e koe he aho ki tona ihu? E pokaia ranei e koe tona kauae ki te matau?

Numquid pones circulum in naribus ejus, aut armilla perforabis maxillam ejus?

3 E maha ranei ana inoi ki a koe? E korero ngawari ranei ia ki a koe?

Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia?

4 E whakarite kawenata ranei ia ki a koe? e riro ai ia i a koe hei pononga oti tonu mai?

Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum?

5 Ka rite ranei ia ki te manu hei mea takaro mau? E herea ranei ia e koe hei mea ma au kotiro?

Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis?

6 E waiho ranei ia hei taonga hokohoko ma nga ropu tangata hi ika? E wehewehea atu ranei ma nga kaihokohoko?

Concident eum amici? divident illum negotiatores?

7 E kapi ranei tona kiri i o tao? tona pane i nga wero ika?

Numquid implebis sagenas pelle ejus, et gurgustium piscium capite illius?

8 Kia pa tou ringa ki a ia; maharatia te whawhai, a kei pena a mua.

Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui.

9 Nana, he hori kau te manako ki a ia: e kore ranei tetahi e hinga noa ki te kite kau atu i a ia?

Ecce spes ejus frustrabitur eum, et videntibus cunctis præcipitabitur.]

10 Kahore he tangata e maia rawa hei whakaoho i a ia: na ko wai e tu ki toku aroaro?

[Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo?

11 Ko wai te tangata nana te mea kua takoto wawe ki ahau, e whakautu ai ahau ki a ia? Ahakoa he aha te mea i raro i nga rangi, puta noa, naku katoa.

Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.

12 E kore e huna e ahau te korero mo ona wahi, mo tona kaha, mo te ataahua hoki o tona hanganga.

Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.

13 Ma wai e tihore a waho o tona kakahu? Ko wai e tae ki tana paraire rererua?

Quis revelabit faciem indumenti ejus? et in medium oris ejus quis intrabit?

14 Ma wai e whakatuwhera nga tatau o tona mata? He wehi kei ona niho a taka noa.

Portas vultus ejus quis aperiet? per gyrum dentium ejus formido.

15 Ko tana e whakamanamana ai ko ona unahi pakari; tutaki rawa pera i te hiri piri tonu.

Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.

16 Na, i te tata tonu o tetahi ki tetahi, e kore te hau e puta i waenga.

Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas.

17 Piri tonu ratou ki a ratou ano; mau tonu, e kore ano e taea te wehe.

Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.

18 Ka tihe ia, ka kowha mai te marama; a ko te rite i ona kanohi kei nga kamo o te ata.

Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi.

19 E puta ana mai i tona mangai he rama mura, mokowhiti ana nga koraahi.

De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ.

20 Puta ana te paowa i ona pongaponga, me te mea no te kohua e koropupu ana, no te otaota e kaia ana.

De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis.

21 Ngiha ana nga waro i tona ha, rere atu ana te mura i tona mangai.

Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur.

22 Kei tona kaki te kaha e noho ana, e tuapa ana te pawera i tona aroaro.

In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas.

23 Ko ona kikokiko tawerewere piri tonu: maro tonu ki runga ki a ia; e kore e taea te whakakorikori.

Membra carnium ejus cohærentia sibi: mittet contra eum fulmina, et ad locum alium non ferentur.

24 Pakari tonu tona ngakau ano he kamaka; ae ra, maro tonu ano ko to raro kohatu huri.

Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.

25 Ka whakarewa ia i a ia ki runga, ka wehi nga tangata nunui: na te pororaru ka porangi noa iho ratou.

Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.

26 Ki te whai tetahi i a ia ki te hoari, e kore e taea; ahakoa e te tao, e te pere, e te koikoi ranei.

Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit, neque hasta, neque thorax:

27 Ki tona whakaaro he kakau witi te rino, he rakau popopopo te parahi.

reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs.

28 E kore ia e tahuti i te pere: ki a ia ka meinga noatia nga kohatu o te kotaha hei papapa.

Non fugabit eum vir sagittarius: in stipulam versi sunt ei lapides fundæ.

29 Kiia ake e ia nga patu hei papapa: e kataina ana e ia te huhu o te tao.

Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.

30 Ko raro ona e rite ana ki te kohatu koikoi: e wharikitia ana e ia a runga o te paru ano he patunga witi.

Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.

31 E meinga ana e ia te rire kia koropupu ano he kohua, me te moana kia rite ki te hinu.

Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.

32 E hangaia ana e ia he huarahi kia marama i muri i a ia; tera e maharatia he hina te moana.

Post eum lucebit semita: æstimabit abyssum quasi senescentem.

33 I te whenua nei kahore he mea hei rite mona, he mea i hanga nei kahore ona wehi.

Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.

34 E titiro ana ia ki nga mea tiketike katoa: he kingi ia mo nga tama katoa a te whakapehapeha.

Omne sublime videt: ipse est rex super universos filios superbiæ.]