Hopa 41
1 E taea ranei a Rewiatana te kukume mai e koe ki te matau? te pehi ranei i tona arero ki te aho?
Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
2 E whakanohoia ranei e koe he aho ki tona ihu? E pokaia ranei e koe tona kauae ki te matau?
Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
3 E maha ranei ana inoi ki a koe? E korero ngawari ranei ia ki a koe?
Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
4 E whakarite kawenata ranei ia ki a koe? e riro ai ia i a koe hei pononga oti tonu mai?
Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
5 Ka rite ranei ia ki te manu hei mea takaro mau? E herea ranei ia e koe hei mea ma au kotiro?
Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
6 E waiho ranei ia hei taonga hokohoko ma nga ropu tangata hi ika? E wehewehea atu ranei ma nga kaihokohoko?
Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
7 E kapi ranei tona kiri i o tao? tona pane i nga wero ika?
Zult gij zijn huid met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?
8 Kia pa tou ringa ki a ia; maharatia te whawhai, a kei pena a mua.
Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
9 Nana, he hori kau te manako ki a ia: e kore ranei tetahi e hinga noa ki te kite kau atu i a ia?
Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?
10 Kahore he tangata e maia rawa hei whakaoho i a ia: na ko wai e tu ki toku aroaro?
Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
11 Ko wai te tangata nana te mea kua takoto wawe ki ahau, e whakautu ai ahau ki a ia? Ahakoa he aha te mea i raro i nga rangi, puta noa, naku katoa.
Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
12 E kore e huna e ahau te korero mo ona wahi, mo tona kaha, mo te ataahua hoki o tona hanganga.
Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
13 Ma wai e tihore a waho o tona kakahu? Ko wai e tae ki tana paraire rererua?
Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
14 Ma wai e whakatuwhera nga tatau o tona mata? He wehi kei ona niho a taka noa.
Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
15 Ko tana e whakamanamana ai ko ona unahi pakari; tutaki rawa pera i te hiri piri tonu.
Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
16 Na, i te tata tonu o tetahi ki tetahi, e kore te hau e puta i waenga.
Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
17 Piri tonu ratou ki a ratou ano; mau tonu, e kore ano e taea te wehe.
Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
18 Ka tihe ia, ka kowha mai te marama; a ko te rite i ona kanohi kei nga kamo o te ata.
Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
19 E puta ana mai i tona mangai he rama mura, mokowhiti ana nga koraahi.
Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
20 Puta ana te paowa i ona pongaponga, me te mea no te kohua e koropupu ana, no te otaota e kaia ana.
Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedende pot en ruimen ketel.
21 Ngiha ana nga waro i tona ha, rere atu ana te mura i tona mangai.
Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
22 Kei tona kaki te kaha e noho ana, e tuapa ana te pawera i tona aroaro.
In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
23 Ko ona kikokiko tawerewere piri tonu: maro tonu ki runga ki a ia; e kore e taea te whakakorikori.
De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
24 Pakari tonu tona ngakau ano he kamaka; ae ra, maro tonu ano ko to raro kohatu huri.
Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
25 Ka whakarewa ia i a ia ki runga, ka wehi nga tangata nunui: na te pororaru ka porangi noa iho ratou.
Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
26 Ki te whai tetahi i a ia ki te hoari, e kore e taea; ahakoa e te tao, e te pere, e te koikoi ranei.
Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
27 Ki tona whakaaro he kakau witi te rino, he rakau popopopo te parahi.
Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
28 E kore ia e tahuti i te pere: ki a ia ka meinga noatia nga kohatu o te kotaha hei papapa.
De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
29 Kiia ake e ia nga patu hei papapa: e kataina ana e ia te huhu o te tao.
De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
30 Ko raro ona e rite ana ki te kohatu koikoi: e wharikitia ana e ia a runga o te paru ano he patunga witi.
Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
31 E meinga ana e ia te rire kia koropupu ano he kohua, me te moana kia rite ki te hinu.
Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
32 E hangaia ana e ia he huarahi kia marama i muri i a ia; tera e maharatia he hina te moana.
Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
33 I te whenua nei kahore he mea hei rite mona, he mea i hanga nei kahore ona wehi.
Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
34 E titiro ana ia ki nga mea tiketike katoa: he kingi ia mo nga tama katoa a te whakapehapeha.
Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
