Hopa 40
1 Korero mai ano a Ihowa ki a Hopa, i mea,
Og Herren svara Job og sagde:
2 E tohe ana ranei ki te Kaha Rawa te tangata whakatohutohu? Ma te tangata e whakatupehupehu ana ki te Atua, mana e korero mai.
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Ano ra ko Hopa ki a Ihowa; i mea ia,
Då svara Job Herren og sagde:
4 Nana, ehara noa iho ahau. Ko te aha taku e whakahoki atu ai ki a koe? Ka kopania toku ringa ki toku mangai.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 Kua kotahi taku koreotanga, a e kore ahau e whakahoki kupu atu; a tuarua rawa, otira kahore atu aku.
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Katahi ka whakahokia mai e Ihowa ki a Hopa i roto i te tukauati, ka mea,
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 Tena ra, whakatane, whitikiria tou hope, a ka ui atu ahau ki a koe, mau ano e whakaatu mai ki ahau.
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Me whakakahore ano ranei e koe taku whakawa? Me whakahe ki ahau kia whakatikaia ai tau?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 He ringa pera ranei tou i to te Atua? He reo whatitiri ranei tou, he pera i tona?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Tena ra, rakai i a koe inaianei ki te rangatiratanga, ki te kororia; tatai i a koe ki te honore, ki te mana.
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 Ringihia atu te puhaketanga o tou riri; tirohia atu nga mea whakakake katoa, whakaititia iho.
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Titiro atu ki nga mea whakakake katoa, whakapikoa iho; takahia iho ano hoki te hunga kino i te wahi e tu na ratou.
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Huihuia atu ratou, huna ki te puehu, herea o ratou mata ki te wahi ngaro.
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 Na ko reira ahau whakaae ai ki a koe, ma tou ringa matau ano koe e whakaora.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Na whakaaroa a Pehemoto, he mea hanga ngatahi korua naku; e kai ra i te tarutaru, ano he kau.
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 Nana, ko tona kaha kei tona hope, ko tona pakaritanga kei nga uaua o tona kopu.
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 Ko tona hiawero, ano he hita e tawhiria ana e ia: powhiwhiwhi tonu nga uaua o tona huha.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 Ko ona wheua, ano he korere parahi; ko ona rara, he poro rino.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 Ko ia te tino mea nui o nga ara o te Atua: ko tona kaihanga anake hei whakapa i tana hoari ki a ia.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 He pono ko nga maunga hei homai kai mana; kei reira ano e takaro ana nga kirehe katoa o te parae.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Ko tona takotoranga ko raro i nga rakau kouru nui, i te rake kakaho, i te repo.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 Hei taupoki mona te whakamarumaru o nga rakau kouru nui, kei tetahi taha ona, kei tetahi taha, nga wirou o te awa.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Nana, ki te aki mai te waipuke, e kore ia e tuiri; u tonu tona whakaaro, ahakoa kokiri noa mai a Horano ki tona mangai.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 E hopukia ranei ia e tetahi i a ia e mataara ana, e poka ranei i tona ihu ki te rore, puta noa?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?
