Hopa 4
1 Katahi a Eripata Temani ka oho, ka mea,
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 Ki te anga matou ki te korero ki a koe, e pouri ranei koe? otira e taea e wai te pehi te kupu?
Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Nana, he tokomaha i whakaakona e koe: nau hoki i whakakaha nga ringa kahakore.
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti;
4 Ara ana i au kupu te tangata e hinga ana; nau hoki i kaha ai nga turi kua piko.
vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.
5 Inaianei kua tae mai ki a koe, a e hemo ana koe: e pa ana ki a koe, ohorere ana koe.
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es.
6 He taka ianei kei tou wehi ki te Atua he okiokinga whakaaro mou? Kei te tapatahi o ou huarahi he tumanakohanga mou?
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 Maharatia ra, ko wai o nga tangata harakore i huna? I ngaro ranei ki hea te hunga tika?
Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Ko taku hoki tenei i kite ai, ko te hunga e parau ana i te he, e rua ana i te raruraru, ko ia ra ano ta ratou e kokoti ai.
Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 Huna ana ratou e te ha o te Atua, moti iho ratou i te hau o tona riri.
flante Deo perisse, et spiritu iræ ejus esse consumptos.
10 Ko te hamama o te raiona, ko te reo o te raiona tutu, ko nga niho o nga kuao raiona, whati ana.
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Ngaro ana te raiona katua i te kore kai, a marara noa atu nga kuao a te raiona.
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 Na i kawea pukutia mai he korero ki ahau, a kapohia ana e toku taringa he komuhumuhu.
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.
13 I nga whakaaroaronga, no nga kite o te po, i te mea ka au iho te moe a te tangata,
In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
14 Ka pa te wehi ki ahau, me te ihiihi, a wiri ana oku wheua katoa.
pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;
15 Na ka tika atu he wairua i toku aroaro, tutu ana nga huruhuru o toku kikokiko.
et cum spiritus, me præsente, transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
16 Tu ana ia, otiia kihai ahau i mohio ki tona mata; he ahua te mea i toku aroaro: tu puku ana; na ka rongo ahau i te reo e ki ana,
Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
17 He nui atu ranei te tika o te tangata i to te Atua? He nui atu ranei i to tona Kaihanga to ma o te tangata?
Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?
18 Nana, kahore rawa ia e whakawhirinaki ki ana pononga; a ki tana, he he kei ana anahera.
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;
19 Tera atu to te hunga e noho ana i roto i nga whare uku, he puehu to ratou turanga; mongamonga kau ratou i te aroaro o te purehurehu.
quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 I waenganui o te ata, o te ahiahi, ka whakangaromia ratou; huna ana ratou ake tonu atu, te ai tetahi hei whakaaro atu.
De mane usque ad vesperam succidentur; et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
21 Kahore ranei to ratou taura here teneti i motuhia i roto i a ratou? Mate ana ratou, kahore hoki he matauranga.
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis; morientur, et non in sapientia.
