< Hopa 38 >
1 Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,
Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Gewittersturm und sprach:
2 Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?
Wer verfinstert da Gottes Rat mit seinen unverständigen Reden?
3 Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.
Gürte doch deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen, lehre mich!
4 I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.
Wo warst du, als ich den Grund der Erde legte? Sage an, wenn du es weißt!
5 Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?
Wer hat ihre Maße bestimmt? Weißt du das? Oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?
6 I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;
Worauf wurden ihre Grundpfeiler gestellt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,
7 I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?
als die Morgensterne miteinander jauchzten und alle Söhne Gottes jubelten?
8 Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?
Wer hat das Meer mit Dämmen umgeben, als es hervorbrach wie aus Mutterleib,
9 I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.
da ich es in Wolken kleidete und es in dicke Nebel, wie in Windeln band;
10 A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,
da ich ihm seine Grenze zog und ihm Damm und Riegel gab und zu ihm sprach:
11 Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?
«Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, hier soll sich legen deiner Wellen Stolz!»?
12 Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;
Hast du zu deiner Zeit den Sonnenaufgang angeordnet und dem Morgenrot seinen Platz angewiesen,
13 Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?
daß es die Enden der Erde ergreife, damit die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
14 Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:
Sie wandelt sich wie Ton unter dem Siegel und alles steht da wie ein [Pracht-]Gewand;
15 A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.
den Gottlosen wird ihr Licht entzogen und der Frevler Arm zerbricht.
16 Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?
Bist du auch bis zu den Meeresquellen gekommen, oder hast du die Meerestiefe ausgeforscht?
17 Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?
Sind dir die Tore des Todes geöffnet worden, oder hast du die Tore des Todesschattens gesehen?
18 Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.
Hast du die Breiten der Erde überschaut? Weißt du das alles, so sage es mir!
19 Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?
Welches ist der Weg zu den Wohnungen des Lichts, und wo hat die Finsternis ihren Ort,
20 Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?
daß du bis zu ihrer Grenze gelangen und den Pfad zu ihrem Hause finden könntest?
21 I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!
Du weißt es, denn zu der Zeit warst du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!
22 Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,
Bist du auch bis zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,
23 I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?
die ich aufbehalten habe für die Zeit der Not, für den Tag des Krieges und des Streits?
24 Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?
Auf welche Weise verteilt sich das Licht, und wie verbreitet sich der Ostwind über die Erde?
25 Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;
Wer hat dem Regenstrom sein Bett gegraben und dem Donnerstrahl einen Weg gebahnt,
26 Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;
damit es regne auf unbewohntes Land, auf die Wüste, wo kein Mensch ist,
27 Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?
um zu sättigen die Einöde und Wildnis, damit das junge Grün gedeihen kann?
28 He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?
Hat der Regen auch einen Vater, und wer hat die Tropfen des Taues erzeugt?
29 I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?
Aus wessen Leibe ist das Eis hervorgegangen, und wer hat des Himmels Reif geboren?
30 Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.
Wie zu Stein erstarren die Gewässer, und der Wasserspiegel schließt sich fest zusammen.
31 E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?
Hast du die Bande des Siebengestirns geknüpft, oder kannst du die Fesseln des Orion lösen?
32 E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?
Kannst du die Zeichen des Tierkreises zu ihrer Zeit herausführen, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?
33 E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?
Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
34 E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?
Kannst du deine Stimme zu den Wolken erheben [und befehlen], daß dich Regengüsse bedecken?
35 E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?
Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Siehe, hier sind wir?
36 Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?
Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Herzen Verstand verliehen?
37 Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?
Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und wer schüttet die Schläuche des Himmels aus,
38 Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?
daß der Staub zu Klumpen wird und die Schollen aneinander kleben?
39 Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,
Jagst du der Löwin ihre Beute und stillst die Begierde der jungen Löwen,
40 Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?
wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?
41 Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?
Wer bereitet den Raben ihre Speise, wenn ihre Jungen zu Gott schreien und aus Mangel an Nahrung herumflattern?