Hopa 38
1 Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,
Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
2 Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?
Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
3 Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
4 I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.
Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
5 Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?
Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
6 I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;
Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
7 I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?
Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
8 Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?
Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
9 I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.
Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
10 A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,
Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
11 Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?
Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
12 Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;
Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
13 Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?
Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
14 Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:
Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
15 A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.
Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
16 Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?
Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
17 Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?
Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
18 Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.
Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
19 Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?
Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
20 Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?
Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
21 I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!
Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
22 Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,
Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
23 I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?
Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
24 Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?
Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
25 Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;
Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
26 Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;
Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
27 Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?
Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
28 He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?
Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
29 I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?
Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
30 Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.
De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
31 E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?
Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
32 E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?
Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
33 E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?
Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
34 E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?
Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
35 E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?
Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
36 Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?
Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
37 Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?
Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
38 Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?
Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
39 Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,
Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
40 Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?
Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
41 Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?
Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
