Hopa 36
1 I korero ano a Erihu, i mea,
Og Elihu blev ved og sagde:
2 Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
Bi mig lidt, og jeg vil belære dig, thi her er endnu noget at tale for Gud.
3 Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
Jeg vil hente min Kundskab langt borte fra og skaffe den, som har skabt mig, Ret.
4 E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
Thi sandelig, mine Taler ere ikke Løgn; een, som er oprigtig i hvad han ved, er hos dig.
5 Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
Se, Gud er mægtig, og han vil ikke forkaste nogen, han er mægtig i Forstandens Styrke.
6 E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
Han lader ikke en ugudelig leve, men skaffer de elendige Ret.
7 E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
Han drager ikke sine Øjne bort fra de retfærdige, hos Konger paa Tronen, der sætter han dem evindelig, og de skulle ophøjes.
8 Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
Og om de blive bundne i Lænker, blive fangne med Elendigheds Snore,
9 Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
da forkynder han dem deres Gerninger og deres Overtrædelser, at de vare overmodige;
10 Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
da aabner han deres Øren for Formaningen og siger, at de skulle omvende sig fra Uretfærdighed.
11 Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
Dersom de da ville høre og tjene ham, da skulle de ende deres Dage i det gode og deres Aar i Liflighed;
12 Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
men dersom de ikke ville høre, da skulle de omkomme ved Sværdet op opgive Aanden i Uforstand.
13 Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
Og de vanhellige af Hjerte nære Vrede, de raabe ej til ham, naar han binder dem.
14 Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
Deres Sjæl dør hen i Ungdommen og deres Liv som Skørlevneres.
15 Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
Han frier en elendig ved hans Elendighed og aabner deres Øre ved Trængsel.
16 Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
Ogsaa dig leder han ud af Trængselens Strube til det vide Rum, hvor der ikke er snævert; og hvad, som sættes paa dit Bord, er fuldt af Fedme.
17 Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
Men har du fuldt op af den uretfærdiges Sag, skal Sag og Dom følges ad.
18 Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
Thi lad ej Vreden forlede dig til Spot og lad ej den store Løsesum forføre dig!
19 E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
Mon han skulde agte din Rigdom? nej, hverken det skønne Guld eller nogen Magts Styrke!
20 Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
Du skal ikke hige efter Natten, da Folk borttages fra deres Sted.
21 Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
Forsvar dig, at du ikke vender dit Ansigt til Uret; thi denne har du foretrukket fremfor det at lide.
22 Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
Se, Gud er ophøjet ved sin Kraft; hvo er en Lærer som han?
23 Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
Hvo har foreskrevet ham hans Vej? og hvo tør sige: Du har gjort Uret?
24 Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
Kom i Hu, at du ophøjer hans Gerning, hvilken Folk have besunget;
25 Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
hvilken alle Mennesker have set, hvilken Mennesket skuer langtfra.
26 Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
Se, Gud er stor, og vi kunne ikke kende ham, og man kan ikke udgrunde Tallet paa hans Aar.
27 Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
Thi han drager Vandets Draaber til sig; gennem hans Dunstkreds beredes de til Regn,
28 Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
hvilken Skyerne lade nedflyde, lade neddryppe over mange Mennesker.
29 Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
Mon ogsaa nogen forstaa hans Skyers Udspænding, hans Hyttes Bragen?
30 Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
Se, han udbreder sit Lys om sig og skjuler Havets Rødder.
31 Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
Thi derved dømmer han Folkene, giver dem Spise i Overflødighed.
32 E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
Over sine Hænder dækker han med Lyset, og han giver det Befaling imod den, det skal ramme.
33 Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.
Om ham forkynder hans Torden, ja om ham Kvæget, naar han drager op.
