< Hopa 33 >

1 Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.
Maintenant donc, Job, écoute mes paroles, prête l’oreille à tous mes discours.
2 Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.
Voilà que j’ouvre la bouche, ma langue forme des mots dans mon palais,
3 Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.
mes paroles partiront d’un cœur droit, c’est la vérité pure qu’exprimeront mes lèvres.
4 He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.
L’esprit de Dieu m’a créé, le souffle du Tout-Puissant me donne la vie.
5 Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.
Si tu le peux, réponds-moi; dispose tes arguments devant moi, tiens-toi ferme.
6 Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.
Devant Dieu je suis ton égal, comme toi j’ai été formé du limon.
7 Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.
Ainsi ma crainte ne t’épouvantera pas, et le poids de ma majesté ne peut t’accabler.
8 He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,
Oui, tu as dit à mes oreilles, et j’ai bien entendu le son de tes paroles;
9 He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:
« Je suis pur, exempt de tout péché; je suis irréprochable, il n’y a point d’iniquité en moi.
10 Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;
Et Dieu invente contre moi des motifs de haine, il me traite comme son ennemi.
11 E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.
Il a mis mes pieds dans les ceps, il surveille tous mes pas. »
12 Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.
Je te répondrai qu’en cela tu n’as pas été juste, car Dieu est plus grand que l’homme.
13 He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.
Pourquoi disputer contre lui, parce qu’il ne rend compte de ses actes à personne?
14 Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.
Pourtant Dieu parle tantôt d’une manière, tantôt d’une autre, et l’on n’y fait pas attention.
15 I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;
Il parle par des songes, par des visions nocturnes, quand un profond sommeil pèse sur les mortels, quand ils dorment sur leur couche.
16 Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;
À ce moment, il ouvre l’oreille des hommes, et y scelle ses avertissements,
17 Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;
afin de détourner l’homme de ses œuvres mauvaises, et d’écarter de lui l’orgueil,
18 E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.
afin de sauver son âme de la mort, sa vie des atteintes du dard.
19 E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;
Par la douleur aussi l’homme est repris sur sa couche, quand une lutte continue agite ses os.
20 A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.
Alors il prend en dégoût le pain, et il a horreur des mets exquis,
21 E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.
Sa chair s’évanouit aux regards, ses os qu’on ne voyait pas sont mis à nu.
22 Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.
Il s’approche de la fosse, sa vie est en proie aux horreurs du trépas.
23 Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:
Mais s’il trouve pour intercesseur, un ange entre mille, qui fasse connaître à l’homme son devoir,
24 Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.
Dieu a pitié de lui et dit à l’ange: « Épargne-lui de descendre dans la fosse, j’ai trouvé la rançon de sa vie. »
25 Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:
Sa chair alors a plus de fraîcheur qu’au premier âge, il revient aux jours de sa jeunesse.
26 Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.
Il prie Dieu, et Dieu lui est propice; il contemple sa face avec allégresse, et le Très-Haut lui rend son innocence.
27 E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:
Il chante parmi les hommes, il dit: « J’ai péché, j’ai violé la justice, et Dieu ne m’a pas traité selon mes fautes.
28 Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.
Il a épargné à mon âme de descendre dans la fosse, et ma vie s’épanouit à la lumière! »
29 Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,
Voilà, Dieu fait tout cela, deux fois, trois fois, pour l’homme,
30 Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.
afin de le ramener de la mort, de l’éclairer de la lumière des vivants.
31 Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.
Sois attentif, Job, écoute-moi; garde le silence, que je parle.
32 Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.
Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi; parle, car je voudrais te trouver juste.
33 Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.
Si tu n’as rien à dire, écoute-moi; fais silence, et je t’enseignerai la sagesse.

< Hopa 33 >