< Hopa 3 >

1 I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.
Entonces, abriendo su boca y maldiciendo el día de su nacimiento,
2 Na ka oho a Hopa, ka mea,
Job dijo:
3 Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.
Perezca el día de mi nacimiento y la noche en que se dijo: Un niño es concebido.
4 Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.
Que ese día, hubiera sido oscuro; y Dios no hubiera tomado nota de esto desde lo alto, y no hubiera resplandecido la luz del día;
5 Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.
Deja que la oscuridad y la noche negra sea su redentor; deja que se cubra con una nube; Deja que las sombras oscuras del día te envíen miedo.
6 Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.
En cuanto a esa noche que la oscuridad espesa la tome; Que no tenga gozo entre los días del año; Que no venga en el número de los meses.
7 Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.
En cuanto a esa noche, que hubiera sido estéril; Que ninguna voz de alegría hubiera sonado en ella;
8 Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.
Que la maldigan los que ponen una maldición en el día; que están listos para despertar a Leviatán.
9 Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.
Sean oscuras sus estrellas de la mañana; Que esté buscando luz, pero que no la tenga; Que no vea los rayos del alba.
10 Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.
Porque no cerró las puertas del vientre de mi madre, ni oculto los problemas de mis ojos.
11 He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?
¿Por qué la muerte no me tomó cuando salí del cuerpo de mi madre, por qué no, cuando salí del vientre, entregue mi espíritu?
12 He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?
¿Por qué hubo rodillas que me recibieron o por qué los pechos para que me den leche?
13 Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,
Porque entonces podría haber ido a mi descanso en silencio, y en el sueño, haber estado en paz,
14 I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,
Con los reyes y los sabios de la tierra, que edificaron grandes casas para sí mismos;
15 I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:
O con los gobernantes que tenían oro, y cuyas casas estaban llenas de plata;
16 Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.
O como un aborto de niño que nunca podría haber existido; Como niños pequeños que no han visto la luz.
17 Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.
Allí dejan de perturbar los malvados, y aquellos cuyas fuerzas han llegado a su fin tienen descanso.
18 Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.
Allí los prisioneros están en paz juntos. La voz del capataz no vuelve a sus oídos.
19 Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.
El pequeño y el grande están allí, y el siervo está libre de su amo.
20 He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?
¿Por qué le da luz al que está en problemas, y la vida al alma amarga;
21 E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.
Para aquellos cuyo deseo es la muerte, pero no viene; que la buscan más que la riqueza secreta;
22 Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.
¿Que se alegran con gran gozo y se regocijan cuando llegan a su último lugar de descanso;
23 He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?
Pporque se le da luz a un hombre que no sabe por donde va, y que está acorralado por Dios?
24 Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.
En lugar de mi comida tengo pena, y de mí salen gritos de dolor como agua.
25 No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.
Porque lo que estaba temiendo ha venido sobre mi y de lo cual tengo miedo me aconteció.
26 Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.
No tengo paz, ni silencio, ni descanso; nada más que el dolor viene sobre mí.

< Hopa 3 >