Hopa 3
1 I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.
Då let Job upp munnen og banna fødedagen sin.
2 Na ka oho a Hopa, ka mea,
Job tok til ords og sagde:
3 Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.
«Burt med den dag då eg vart fødd, den natt som sa: «Ein svein er avla!»
4 Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.
Må denne dag til myrker verta - burtgløymd av Gud i høge himmel - og inkje ljos på honom skina!
5 Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.
Lat svarte myrkret honom eiga og skyer seg kring honom samla! Dagmyrkjingar skal honom skræma
6 Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.
og myrkret gløypa denne natt! Burt med den natt frå årsens dagar, ho kome ei i månads tal!
7 Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.
Ja, aud og tom skal natti verta og ingen fagnad i ho klinga;
8 Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.
Dagbannarar skal henne banna, dei som kann mana upp Livjatan,
9 Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.
Og morgonstjernor skal’kje skina; fåfengt ho venta skal på ljoset - augbrunerne av morgonroden -
10 Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.
av di ho ei livsdøri stengde på mor mi, so eg slapp for kval.
11 He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?
Kvi døydd’ eg ei i moders liv? Ell’ slokna då eg rett var fødd?
12 He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?
Kvi fanst det kne som mot meg tok; og brjost eg kunde suga ved?
13 Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,
So låg eg still og kvilde no, eg sov og hadde ro og fred
14 I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,
hjå kongar og hjå fyrstar, som til gravstad pyramider bygde,
15 I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:
hjå hovdingar som åtte gull og fyllte sine hus med sylv;
16 Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.
ell’ ufødd var eg ikkje til, lik born som aldri ljoset såg.
17 Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.
Der rasar ei dei vonde meir; der kviler dei som trøytte er;
18 Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.
og fangarne er trygge der; dei høyrer ingen drivar meir.
19 Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.
Der stor og liten like er, og trælen fri for herren sin.
20 He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?
Kvi gjev han ljos til den som lid, og liv til deim som gremmer seg,
21 E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.
som fåfengt stundar etter dauden, og søkjer han som løynde skatt,
22 Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.
som gled seg, ja, som jublar høgt, og fegnast når dei finn ei grav -
23 He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?
til mannen som ei finn sin veg, som Gud set fast og stengjer inne?
24 Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.
Min sukk hev vorte daglegt brød, og klaga mi som vatnet strøymar.
25 No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.
Meg råkar det eg ottast fyre; det som eg ræddast, hender meg.
26 Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.
Snaudt fær eg fred, snaudt fær eg ro, snaudt lindring - so kjem uro att.»
