Hopa 3
1 I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.
Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
2 Na ka oho a Hopa, ka mea,
et locutus est.
3 Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.
Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
7 Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
8 Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.
Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
10 Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
12 He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
14 I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,
Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
15 I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
21 E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
23 He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
25 No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
26 Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
