Hopa 29
1 A i korero tonu a Hopa i tana pepeha, i mea,
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 Aue, me i rite ki nga marama o mua, ki nga ra i tiaki ai te Atua i ahau!
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 I tiaho mai ai tana rama ki toku matenga, a na tana whakamarama i haere ai ahau i te pouri:
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 Me i pera ano me ahau i nga ra o toku taiohitanga, i te mea nei kei runga to te Atua whakaaro puku i toku teneti;
Sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
5 I te mea e noho ana ano te Kaha Rawa i ahau, a kei tetahi taha oku aku tamariki, kei tetahi taha;
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 I horoia ai oku takahanga ki te pata, a rere mai ana nga awa hinu ki ahau i roto i te kohatu!
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
7 I toku haerenga atu ki te kuwaha ki te pa, a whakapai ana i te nohoanga moku i te waharoa,
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 Ka kite nga taitamariki i ahau, a piri ana ratou: whakatika ana nga koroheke, tu ana ki runga;
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
9 Mutu pu te korero a nga tino tangata, kua kopania te ringa ki o ratou mangai;
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 Ngaro ana te reo o nga rangatira, piri ana o ratou arero ki o ratou ngao.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 No te rongonga hoki o te taringa i ahau manaaki ana i ahau; te kitenga o te kanohi i ahau, whakaae mai ana ki aku mahi:
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 No te mea naku i whakaora te rawakore i a ia e karanga ana, te pani me te tangata hoki kahore nei ona kaiawhina.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
13 I tau ki runga ki ahau te manaaki a te tangata e tata ana ki te whakangaromanga; harakoa ana i ahau te ngakau o te pouaru.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
14 I kakahuria e ahau te tika, a ko tera toku kakahu: e rite ana taku whakarite whakawa he koroka, he karauna.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 He kanohi ahau ki te matapo, he waewae ki te kopa.
Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 He matua ahau ki nga rawakore: a i ata rapua e ahau te tikanga o te totohe a te tangata kihai nei ahau i mohio.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
17 Wawahia ana e ahau nga kauae o te tangata kino, a takiritia mai ana e ahau tana mea pahua i roto i ona niho.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
18 Katahi ahau ka mea, Tera ahau e mate i roto i toku ohanga; ka whakanuia oku ra kia rite ki te onepu te maha:
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 Ko toku pakiaka tautoro tonu ki nga wai, a i te po tau ana te tomairangi ki runga ki toku peka:
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 Ko toku kororia hou tonu i roto i ahau, a hoki ake ana te kaha o taku kopere i toku ringa.
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 I whakarongo mai nga tangata ki ahau, i tatari, whakarongo puku ana ratou i ahau e whakatakoto whakaaro ana.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 I muri i aku kupu kore ake ratou i korero ano; maturuturu iho ana aku kupu ki runga ki a ratou.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 I taria mai ahau e ratou ano ko te ua; hamama mai ana o ratou mangai ano e tatari ana ki te ua o muri.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 Ka kata ahau ki a ratou, kihai i whakaponohia e ratou; kihai hoki ratou i whakataka i te marama o toku mata.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Naku to ratou ara i whiriwhiri, a noho ana ahau hei rangatira, noho ana hoki ahau ano he kingi i roto i te ope; i rite ahau ki te kaiwhakamarie o te hunga e tangi ana.
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.
