Hopa 28
1 He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
2 He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
3 E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
4 E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
5 Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
6 Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
7 He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
8 Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
9 E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
10 E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
11 E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
12 E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
13 E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
14 E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
15 E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
16 E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
17 E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
18 E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
19 E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
20 Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
21 He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
22 E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
23 E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
24 E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
25 E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
26 I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
27 Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
28 A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.
A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.
